Andrzej Łapicki to polski aktor filmowy i teatralny oraz reżyser, laureat wielu nagród i wyróżnień, między innymi „Złotej Maski”, Feliksa Warszawskiego, Złotego Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” oraz Krzyża Komandorskiego z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Łapicki jest również autorem i współautorem kilku książek, między innymi „Nic się nie stało!”, „Łapa w łapę” oraz „Rekwizytornia”.
Andrzej Łapicki urodził się 11 listopada 1924 roku w Rydze. Po maturze, którą zdał na tajnych kompletach w 1942 roku, rozpoczął studia w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej; po zakończeniu II wojny światowej otrzymał dyplom od Aleksandra Zelwerowicza, który wznowił w Łodzi oficjalną działalność PIST-u.
Łapicki zadebiutował na deskach Teatru Wojska Polskiego w Łodzi w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego. Później wrócił do Warszawy, gdzie współpracował z Teatrami Współczesnym, Narodowym, Polskim oraz Dramatycznym. W tym ostatnim w 1957 roku zadebiutował jako reżyser teatralny. Od 1953 roku wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, której przez dziewięć lat był rektorem.
Andrzeja Łapickiego można było zobaczyć również w Teatrze Telewizji – występował w takich spektaklach jak „Cudza żona i mąż pod łóżkiem” Fiodora Dostojewskiego w reżyserii Andrzeja Wajdy, „Wiele hałasu o nic” Williama Shakespeare’a w reżyserii Ludwika René oraz „Czarownicach z Salem” Arthura Millera w reżyserii Zygmunta Hübnera. Łapicki reżyserował również spektakle telewizyjne – pod jego okiem wystawiono takie spektakle jak „Fircyk w zalotach” Franciszka Zabłockiego, „Żywy trup” Lwa Tołstoja, „Zbrodnia i kara” na podstawie powieści Fiodora Dostojewskiego oraz „Śluby panieńskie” Aleksandra Fredry.
Równolegle do kariery teatralnej Andrzej Łapicki grał również w filmach – na dużym ekranie zadebiutował w 1946 roku epizodyczną rolą w „Zakazanych piosenkach” Leonarda Buczkowskiego. Aktor zagrał w ponad pięćdziesięciu produkcjach filmowych i serialach – można go oglądać między innym w „Weselu”, „Ziemi Obiecanej” i „Wszystko na sprzedaż” Andrzeja Wajdy, „Sprawie Gorgonowej” Janusza Majewskiego oraz „Jak daleko stąd, jak blisko” Tadeusza Konwickiego.
Andrzej Łapicki przez lata pisał również felietony, które ukazywały się na łamach „Rzeczpospolitej” oraz miesięcznika „Teatr”. Po latach teksty zostały zebrane, okraszone anegdotami, fragmentami rozmów oraz przemyśleniami autora i wydane w formie książek zatytułowanych „Rekwizytornia” oraz „Nic się nie stało!”. Wspomnienia Andrzeja Łapickiego można również znaleźć w książce „Po pierwsze zachować dystans”, która jest wzbogacona prywatnymi zdjęciami aktora. Ostatnią publikacją Andrzeja Łapickiego, tworzoną wspólnie z drugą żoną, Kamilą Łapicką, jest wywiad „Łapa w łapę”, wydany w 2012 roku.
Andrzej Łapicki zmarł 21 lipca 2012 roku.