Andrzej Szczeklik był wybitnym polskim lekarzem specjalizującym się w zakresie chorób wewnętrznych, kardiologii i pulmonologii, naukowcem oraz eseistą i pisarzem. Jako autor lub współautor napisał blisko sześćset publikacji naukowych, które ukazały się w wielu polskich i zagranicznych czasopismach, a także kilka bestsellerowych podręczników i monografii, jak na przykład „Nieśmiertelność. Prometejski sen medycyny”, „Kore. O chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy” i „Katharsis. O uzdrowicielskiej mocy natury i sztuki”.
Andrzej Tadeusz Szczeklik urodził się 29 lipca 1938 roku w Krakowie, jako syn Edwarda Szczeklika, znanego lekarza kardiologa. Po ukończeniu nauki w jednym z krakowskich liceów późniejszy naukowiec rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Krakowie. Następnie kontynuował swoją edukację w USA oraz Szwecji. W latach 60. Andrzej Szczeklik obronił tytuł doktora medycyny, a wkrótce potem otrzymał habilitację w zakresie chorób wewnętrznych. W 1979 roku lekarz uzyskał stopień profesora nadzwyczajnego, a dziesięć lat później – profesora zwyczajnego.
Jeszcze przed obroną rozprawy doktorskiej Andrzej Szczeklik znalazł zatrudnienie w III Klinice Chorób Wewnętrznych przy wrocławskiej Akademii Medycznej. W latach 70. lekarz objął stanowisko kierownika kliniki działającej przy Akademii Medycznej w Krakowie. W późniejszych latach pełnił także funkcję rektora tej uczelni, a następnie został prorektorem ds. Collegium Medicum na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1994 roku naukowiec został również członkiem Papieskiej Akademii Nauk.
Wśród pacjentów Andrzeja Szczeklika znalazły się największe osobistości medialne w Polsce – pisarze, artyści i aktorzy, jak przykładowo Anna Dymna, Stanisław Lem, Czesław Miłosz, Wisława Szymborska czy Andrzej Wajda.
Andrzej Szczeklik napisał indywidualnie lub jako współautor około sześciuset prac naukowych. W latach 70. autor opisał swoje badania na temat tzw. astmy aspirynowej, czyli postaci astmy, której towarzyszy nadwrażliwość na leki przeciwzapalne typu aspiryna. Mniej więcej w tym samym czasie prowadził także badania nad hormonem tkankowym – prostacykliną, również osiągając sukcesy na tym polu. Publikacje Szczeklika wydane zostały zarówno w Polsce, jak i za granicą. Książki autorstwa polskiego naukowca ukazały się w przekładach na język angielski, niemiecki, hiszpański, litewski oraz węgierski.
Andrzej Szczeklik zmarł 3 lutego 2012 roku w Krakowie, w wyniku zawału serca oraz choroby płuc. Uroczystości pogrzebowe odbyły się po kilku dniach w Bazylice Mariackiej, natomiast ciało naukowca spoczęło na krakowskim Cmentarzu Salwatorskim. Dwa lata po jego śmierci ukazała się publikacja autorstwa Jerzego Illga zatytułowana „Słuch absolutny”, która stanowi zapis rozmów z jednym z najbardziej znanych lekarzy w Polsce. Książka stara się z jednej strony pokazać Andrzeja Szczeklika jako znakomitego lekarza, a z drugiej poznać również okoliczności, które ukształtowały go jako człowieka.