Bronisław Wildstein jest publicystą, dziennikarzem, a także pisarzem, który publikuje zarówno utwory beletrystyczne, jak powieści „Dolina nicości”, „Czas niedokonany” czy „Ukryty”, których akcja rozgrywa się w czasach III RP, jak również książki publicystyczne, między innymi „Moje boje z III RP i nie tylko” oraz „Cienie moich czasów”.
Bronisław Wildstein przyszedł na świat 11 czerwca 1952 roku w Olsztynie w rodzinie żydowskiej. Jego ojciec, Szymon Wildstein, był wojskowym lekarzem, jednak usunięto go z wojska w wyniku antysemickich czystek. Należał też do PZPR. Natomiast jego matka, Genowefa, walczyła w szeregach Armii Krajowej i była zdeklarowaną antykomunistką.
Wildstein studiował na kierunku filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim, jednak porzucił studia w 1980 roku. Jako młody chłopak w ramach działalności opozycyjnej był jednym ze współzałożycieli Niezależnego Zrzeszenia Studentów oraz Studenckiego Komitetu Solidarności w Krakowie, współpracował także z Komitetem Obrony Robotników.
W ciągu swojego życia jego światopogląd ulegał wielu zmianom. W młodości przeżył fascynację marksizmem, potem był aktywnym wolnomularzem. W 1980 roku razem z żoną wyjechał za granicę – najpierw do Wiednia, a następnie do Francji, gdzie przebywali, gdy w Polsce został wprowadzony stan wojenny. Tam też Wildstein pracował w miesięczniku „Kontakt” i jako korespondent Radia Wolna Europa.
Po powrocie do kraju w 1989 roku zajął się pracą dziennikarską. Przewodniczył Polskiemu Radiu Kraków, pracował na rzecz „Gazety Wyborczej”, „Życia Warszawy”, „Życia”, a później pisywał także do „Wprostu”, „Nowego Państwa” i „Rzeczypospolitej”. Posadę w tej ostatniej stracił w wyniku afery która wybuchła w 2005 roku, gdy ujawnił m.in. nazwiska osób współpracujących ze służbą bezpieczeństwa PRL – tzw. listę Wildsteina.
W 2006 roku objął stanowisko prezesa zarządu Telewizji Polskiej, jednak już niespełna rok później został z niego odwołany. Po tym czasie współpracował z takimi pismami jak „Uważam Rze”, „Gazeta Polska Codziennie”, „wSieci” i „Do Rzeczy”, a także z Radiem Maryja, Telewizją Trwam i Telewizją Republika.
Bronisław Wildstein jest jak dotychczas autorem kilku powieści, spośród których największą popularnością cieszy się „Dolina nicości”, odsłaniająca kulisy polskiej polityki z czasów III RP oraz okazuje sylwetki postaci znanych obecnie z mediów i biznesu, które w przeszłości były agentami SB. Pisarz otrzymał za tę książkę Nagrodę Literacką im. Józefa Mackiewicza w 2009 roku. Napisał on także dwa zbiory opowiadań – „O zdradzie i śmierci” oraz „Przyszłość z ograniczoną odpowiedzialnością”. Za ten ostatni otrzymał w 2004 roku Nagrodę im. Andrzeja Kijowskiego.
Bardzo poczytne są również wydawnictwa publicystyczne Bronisława Wildsteina. Można wśród nich znaleźć obnażającą realia dekomunizacji w Polsce książkę „Dekomunizacja, której nie było”, zbiór esejów „Moje boje z III RP i nie tylko” oraz wydaną w 2015 roku publikację „Cienie moich czasów”, w której pisarz skupia się na losach naszego kraju w ostatnich kilku dekadach. W 2012 roku ukazał się też wywiad-rzeka przeprowadzony z Wildsteinem przez dwóch dziennikarzy, Piotra Zarembę i Michała Karnowskiego, zatytułowany „Niepokorny”.
Bronisław Wildstein został nagrodzony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Glora Artis”, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Orła Białego.