Józef Hen to polski pisarz, scenarzysta, publicysta i dramaturg, autor książek opowiadań i powieści o tematyce wojennej, biograficznej i historycznej. Wśród jego licznych dzieł można znaleźć m.in. powieść sensacyjną „Twarz pokerzysty”, historyczną „Nikt nie woła”, kryminalną „Bruliony profesora T” oraz biograficzną książkę „Powrót do bezsennych nocy”.
Józef Hen urodził się jako Józef Henryk Cukier 8 listopada 1923 roku w Warszawie. W listopadzie 1939 roku wyjechał z Warszawy, dzięki czemu uniknął schwytania przez Niemców. W 1941 roku, po nieudanej próbie dostania się do Armii Andersa, wstąpił do Armii Czerwonej. W szeregi armii Andersa próbował się dostać jeszcze kilka razy, jednak bez skutku; zamiast tego pojechał Samarkandy w Uzbekistanie i podjął naukę w szkole pedagogicznej. W 1944 roku wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego, a rok później dotarł do Warszawy. Służbę zakończył w 1952 roku. Z jego rodziny wojnę przeżył tylko on, jego matka oraz jedna z sióstr.
Józef Hen zadebiutował jako pisarz w 1944, wtedy też przyjął pseudonim „Hen” – jako skrót od drugiego imienia. W latach pięćdziesiątych był redaktorem czasopisma „Żołnierz Polski”, mimo nacisków nie zapisał się do partii. Z redakcji trafił do radia, gdzie również natrafił na opór ze strony redakcji – zwolnił się z wojska bez odprawy. Następnie pracował w tygodniku „Świat”, na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych rozwijała się jego kariera twórcza – pisał książki, opowiadania i scenariusze, między innymi „Cud z chlebem”, „Kwiecień”, „Prawo i pięść” oraz „Krzyż Walecznych”. Po nasileniu się cenzury oraz represjach na ludziach żydowskiego pochodzenia zaczął publikować w paryskiej „Kulturze”. Wczesna twórczość Józefa Hena skupiona jest wokół wątków autobiograficznych pisarza i jego przeżyć – tułaczki po krajach ZSRR, wojny oraz służbie wojskowej, jednak z biegiem lat zaczynała poruszać tematy coraz bardziej niewygodne dla ówczesnej władzy.
W twórczości Józefa Hena oprócz publicystyki, powieści oraz opowiadań można spotkać wysoko cenione eseje biograficzne, takie jak wydane w 1978 roku „Ja, Michał z Montaigne” oraz „Mój przyjaciel król. Opowieść o Stanisławie Auguście Poniatowskim” z 2003 roku. Józef Hen wydał również wiele wspomnień, które trafiły w ręce czytelników między innymi w formie książek, „Nie boję się bezsennych nocy”, „Najpiękniejsze lata” oraz „Nowolipie”.
Przez cały okres twórczości Józef Hen współpracował przy produkcji kilkudziesięciu produkcji filmowych i telewizyjnych; pierwszy film na podstawie jego scenariusza nakręcono już w 1958 roku – było to „Rancho Texas”. Następnie napisał scenariusz między innymi do filmów „Granica”, „Komedie pomyłek” oraz „Stara baśń” , wyreżyserował filmy „Weekend” oraz „Perły i dukaty”. Na podstawie jego tekstów zrealizowano też spektakle telewizyjne takie jak „Ja, Michał z Montaigne”, „Crimen” oraz „Błahostka”.
Twórczość Józefa Hena została przetłumaczona na kilkanaście języków obcych; pisarz jest laureatem wielu nagród, między innymi Nagrody Literackiej im. Władysława Reymonta oraz Nagrody Literackiej miasta stołecznego Warszawy. Jest też członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, PEN Clubu oraz Stowarzyszenia Filmowców Polskich.