Lew Tołstoj - książki tego autora 9 dostępnych produktów

Lew Tołstoj to filozof i krytyk literacki, ale w szczególności jeden z najważniejszych pisarzy w historii rosyjskiej literatury. Czytelnicy na całym świecie znają jego największe dzieła, wśród których nie można pominąć takich ponadczasowych powieści, jak „Anna Karenina” czy „Wojna i pokój”.
Hrabia Lew Nikołajewicz Tołstoj urodził się 9 września 1828 roku w Jasnej Polanie. Studiował orientalistykę i prawo na Uniwersytecie Kazańskim. W 1852 roku ukazała się jego debiutancka powieść „Dzieciństwo” – pierwsza część trylogii autobiograficznej pisarza. Pozostałe części, „Lata chłopięce” i „Młodość”, ukazały się kolejno w 1854 i 1857 roku. Jako wolontariusz służył kilka lat na Kaukazie, a w latach 1853-1856 brał udział w wojnie krymskiej i obronie Sewastopola – czynny udział w wojnie zaowocował zbiorem „Opowiadania sewastopolskie”.
Po wojnie Tołstoj mieszkał i tworzył w rodzinnym majątku w Jasnej Polanie i Petersburgu. Światowy rozgłos zyskał po wydaniu epopei „Wojna i pokój”, ukazującej się od 1863 do 1869 roku. Kolejnym monumentalnym dziełem pisarza była wydana w 1873 roku powieść społeczno-psychologiczna „Anna Karenina”, która zapisała się jako klasyka światowej sztuki powieściowej.
W 1859 roku Lew Tołstoj zaangażował się działalność pedagogiczną: założył szkołę dla dzieci chłopskich w swoim majątku w Jasnej Polanie; wydawał równie pismo dydaktyczne „Jasnaja Polana” oraz pisał powiastki, podręczniki oraz bajki dla dzieci, między innymi „Czytanki rosyjskie”, elementarz oraz utwory dla dzieci.
W latach siedemdziesiątych XIX wieku Tołstoja zaczął dosięgać kryzys światopoglądowy – swoimi poglądami naraził się carowi Aleksandrowi II, który zamknął jego szkołę w Jasnej Polanie, a niedługo potem zakazał czytania jego pism. Pisarz odciął się od wyższych sfer, zaszył w swoim domu i redagował pisma i traktaty filozoficzne, w których głosił konieczność samodoskonalenia i rygorystycznego moralizmu oraz krytykował władzę państwową i Cerkiew. Były to, między innymi: „Na czym polega moja wiara?”, „Spowiedź” oraz „Cóż powinniśmy robić?”. W międzyczasie napisał kilka dramatów: „Ciemną potęgę”, „Płody edukacji” oraz „Żywy trup”.
W 1899 napisał swoją ostatnią powieść pod tytułem „Zmartwychwstanie” – dzieło, które odbiło się szerokim echem w całej Rosji. Tołstoj skumulował w nim wszystkie swoje przekonania o niesprawiedliwości, zakłamaniu i niegodziwości państwa, ustroju, administracji i na koniec samego kościoła prawosławnego – w 1901 roku został oficjalnie ekskomunikowany z Rosyjskiej Cerkwii Prawosławnej. Targany emocjami, postanowił spędzić swoje ostanie lata w całkowitej samotności i 10 listopada 1910 roku w tajemnicy opuścił Jasną Polanę. Zmarł dziesięć dni później na stacji kolejowej Astapowo.