Małgorzata Chmielewska jest katolicką siostrą zakonną, która obecnie sprawuje funkcję przełożonej Wspólnoty „Chleb Życia”, która niesie pomoc ludziom bezdomnym, ubogim, chorym i niepełnosprawnym. Siostra Małgorzata oprócz pracy na rzecz osób potrzebujących, prowadzi również blog oraz publikuje książki, w których opowiada o swoich codziennych doświadczeniach, o ludziach, których spotyka na swojej drodze oraz o tym, co w życiu stanowi największą wartość.
Siostra Małgorzata Chmielewska urodziła się 20 marca 1951 roku w Poznaniu. Dorastała w rodzinie, która nie przywiązywała wielkiej wagi do wiary i religii. Po maturze podjęła decyzję o studiowaniu biologii na Uniwersytecie Warszawskim. Powołanie zakonne poczuła dopiero po uzyskaniu dyplomu.
Z początku planowała wstąpić do zakonu sióstr benedyktynek, rozważała także zgromadzenie kontemplacyjne Małych Sióstr Jezusa. Ostatecznie wybór padł jednak na nowo powstałą Wspólnotę „Chleb Życia”, do której dołączyła w 1990 roku. Śluby wieczyste złożyła osiem lat później we Francji.
W ciągu swojej posługi spotykała się z wieloma ludzkimi dramatami. Prowadziła katechezę w szkole dla niewidomych dzieci w Laskach oraz w duszpasterstwie niewidomych w Warszawie. Wspierała również kobiety odsiadujące wyroki w więzieniu przy ulicy Rakowieckiej w Warszawie, organizując dla nich realną pomoc.
Swoją pracę we Wspólnocie rozpoczęła w domu w Bulowicach koło Kęt – dzisiaj organizacja rozrosła się do dziewięciu placówek. Wsparcie może w nich otrzymać każdy, kto jej potrzebuje – do sióstr zgłaszają się ludzie ubodzy, bezdomni, potrzebujący pomocy medycznej, samotne matki bez środków do życia, ofiary przemocy domowej, a nawet tacy, którzy potrzebują pomocy w zdobyciu wykształcenia oraz znalezieniu pracy. Wspólnota prowadzi także manufakturę i sklep internetowy, w których zatrudnieni są bezdomni. Siostra Małgorzata nie użala się jednak nad swoimi podopiecznymi i za wszelką cenę stara się im pomóc wyjść na prostą.
Wspólnota to także schronienie dla chorych i niepełnosprawnych, którzy nie mają nikogo bliskiego, kto mógłby się nimi zająć. Sama siostra Małgorzata jest formalnie matką kilkorga dzieci, które adoptowała, by nie trafiły do domu dziecka. Pod jej opieką cały czas pozostaje dorosły już, cierpiący na autyzm i epilepsję Artur, którego wychowuje od niemowlęctwa.
Siostra Chmielewska jest bardzo aktywna w internecie. Prowadzi blog, na którym relacjonuje najnowsze wydarzenia z życia Wspólnoty i apeluje o pomoc dla potrzebujących, używając do tego potocznego, zrozumiałego i docierającego do każdego odbiorcy języka.
Siostra Małgorzata jest też autorką kilku książek, w których stara się przekazać czytelnikom najważniejsze prawdy, jakimi kieruje się w swoim życiu i pracy. W roku 2015 i 2016 wydała między innymi dwie części zapisków ze swojego internetowego dziennika – „Cerowanie świata” oraz „Dobro jako choroba zakaźna”. Opowiada w nich o codziennym życiu wśród ubogich i potrzebujących w sposób wrażliwy i humorystyczny. Również w 2016 roku siostra Chmielewska zgodziła się porozmawiać na ten temat z Piotrem Żyłką i Błażejem Strzelczykiem, czego efektem stała się książka „Sposób na cholernie szczęśliwe życie”. Ponadto, o działalności Wspólnoty „Chleb Życia” i jej przełożonej można też przeczytać w publikacji „Wszystko, co uczyniliście…”
Siostra Małgorzata Chmielewska za swoją działalność była kilkakrotnie nagradzana – między innymi w 2014 roku otrzymała Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, w 2012 roku – Nagrodę im. księdza Józefa Tischnera, a w 2010 roku - Odznakę honorową „Za Zasługi dla Ochrony Praw Człowieka”.