Mira Jaworczakowa była polską pisarką, która specjalizowała się w literaturze skierowanej do dzieci i młodzieży.
Jaworczakowa przyszła na świat 21 kwietnia 1917 roku w ukraińskiej wsi Sartana niedaleko Mariupola. Studia ukończyła na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Pierwszą książkę dla dzieci, zatytułowaną „Marmotek z gór”, opublikowała w 1946 lub 1947 roku. Posługiwała się wtedy pseudonimem Mira Wiśniewska. W ciągu swojej kariery pisarskiej napisała wiele książek dla młodych czytelników. Rodzice od dziesięcioleci czytają swoim dzieciom na dobranoc jej opowieści, które ukazały się w serii „Poczytaj mi mamo”, przygotowanej przez wydawnictwo Nasza Księgarnia. Należą do nich, między innymi: „Kolorowa kołderka” (1951), „Łąkowa piosenka” (1952), „A co się stało z derkaczem” (1955), „Niebieskie piórko” (1956) oraz „Sanki” (1961). Jej opowieści ukazywały się także w czasopismach: „Płomyki”, „Płomyczek”, „Miś”, „Iskierki” i „Świerszczyk”. Jaworczakowa była też autorką słuchowisk, które pisała dla Polskiego Radia.
Wśród innych książek i książeczek autorstwa Miry Jaworczakowej znajdują się, między innymi: „Hasło: Szkoła” (1953), „Zielone pióro” (1956), zbiór ośmiu opowiadań „Przyjaciel na zawsze” (1960), „Najmniejszy podróżnik” (1961), „Coś ci powiem, Stokrotko” (1962), powieść opowiadająca o nastolatce wchodzącej w okres dorastania zatytułowana „Po słonecznej stronie (1964), opowieść o Mikołaju Koperniku „Gdy odbijamy od portu” (1975) oraz „Wszystkim swoje księgi daję” (1980).
Niektóre jej powieści, jak „Jacek, Wacek i Pankracek” (1955), „Oto jest Kasia” (1959) czy „Majka z Siwego Brzegu” (1973) wielokrotnie pojawiały się w kanonie lektur szkolnych dla szkoły podstawowej.
Książki Miry Jaworczakowej są wyjątkowe dlatego, że łączą w sobie pełne ciepła historie, które od wielu lat niezmiennie zaciekawiają czytelników, z mądrymi morałami i ponadczasowymi, wciąż aktualnymi radami, które każdy młody człowiek może wykorzystać w swoim życiu. Czytelnik może bez trudu zidentyfikować się z bohaterami, którzy są przedstawieni w sposób autentyczny i stawiają czoła tym samym problemom, które dotknąć mogą każdego.
W powieści „Oto jest Kasia” przestawiona jest historia ośmioletniej dziewczynki, która z chwilą narodzin siostrzyczki przestaje być oczkiem w głowie rodziców. Trudno jest jej zaakceptować tę zmianę, która wiąże się z tym, że większość swojej uwagi poświęcają oni teraz maleńkiej Agnieszce. Kasia buntuje się, staje się złośliwa i niemiła, co sprawia, że szkolni koledzy przestają ją lubić. Opuszcza się też w nauce. Dopiero gdy nowo narodzona dziewczynka, pozostając pod opieką starszej siostry, poważnie się zaziębia, Kasia zdaje sobie sprawę, że mimo wszystko bardzo kocha zarówno swoich rodziców, jak i najmłodszego członka swojej rodziny. Historia ta jest doskonałą ilustracją częstego zjawiska, z którym boryka się wiele rodzin. Dzieciom, które mogą utożsamić się z Kasią, łatwiej jest zrozumieć, że pojawienie się w rodzinie małego dziecka nie sprawia, że rodzice przestają kochać jego starsze rodzeństwo.
W książce „Jacek, Wacek i Pankracek” czytelnik poznaje natomiast historię trzech chłopców, którzy zaczynają naukę w szkole podstawowej. Dzieci muszą odnaleźć się w nowej sytuacji, nauczyć się, czym jest przyjaźń i jakie zasady panują w grupie rówieśniczej. Młody człowiek uczy się z tej książki, jak należy traktować innych, jakie zachowania są odpowiednie oraz czego nie należy robić, żeby nie krzywdzić kolegów i koleżanek.
Mira Jaworczakowa zmarła 5 października 2009 roku w Krakowie, w wieku 92 lat.