Salvador Dalí to hiszpański artysta, przedstawiciel surrealizmu, którego styl realizował w malarstwie, fotografii, rzeźbie i filmie. Znakiem rozpoznawczym artysty stały się charakterystyczne, uwiecznione na wielu fotografiach, wąsy, a do jego najbardziej znanych prac zaliczają się obrazy „Trwałość pamięci”, „Ukrzyżowanie” i „Płonąca żyrafa”. Dalí napisał również kilka książek, między innymi swoją autobiografię pod tytułem „Moje sekretne życie” oraz wspomnienia zatytułowane „Dziennik geniusza”. Salvador Dalí jest również twórcą logo firmy produkującej lizaki „Chupa Chups”.
Salvador Dalí urodził się 11 maja 1904 roku w Figueras, w Katalonii – jego pełne imię brzmi Salvador Domingo Felipe Jacinto Dalí i Domènech. Wspierany przez swoją matkę, Dalí, przejawiający skłonności artystyczne już jako dziecko, pogłębiał swoją wiedzę o sztuce oraz studiował techniki rysunku. W 1917 roku jego ojciec zorganizował w ich domu pierwszy „wernisaż” młodego artysty, podczas którego zaprezentowano jego szkice węglem. W 1922 roku Dalí wyjechał do Madrytu i rozpoczął studia na Real Academia de Bellas Artes de San Fernando – na uczelni dawał upust swoim fantazjom i zaczął zwracać na siebie uwagę swoim ekscentrycznym stylem i zwyczajami na wzór dziewiętnastowiecznych dandysów. Na studiach eksperymentował z kubizmem i dadaizmem oraz doskonalił swój warsztat malarski. Po tym, jak w 1926 roku wyrzucono go z uczelni, udał się do Paryża.
We Francji obracał się w towarzystwie Joana Miró oraz Pabla Picassa. W miarę upływu czasu doskonalił własny styl i zaprzyjaźnił się z grupą paryskich surrealistów rezydujących w dzielnicy Montparnasse, wśród których byli znani poeci André Breton i Paul Éluard. W Paryżu współpracował również z czasopismami „Surréalisme au Service de la Révolution” i „Minotaure”, gdzie publikował artykuły na temat sztuki. W latach trzydziestych powstały takie kompozycje jak „Trwałość pamięci” i „Płonąca żyrafa”, powstało również kilka dzieł literackich, między innymi „La Femme visible”.
Z powodu lekko faszyzujących poglądów politycznych Dalí powoli oddalał się od paryskich surrealistów, aż w końcu został wydalony z grupy. W latach czterdziestych wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie współpracował z Waltem Disneyem i Alfredem Hitchcockiem, a w 1942 opublikował swoją autobiografię „Moje sekretne życie”. Podczas wojny koncentrował swój talent artystyczny na projektowaniu biżuterii, odzieży, mebli i scenografii. W 1948 roku artysta wrócił do Hiszpanii, do swojego domu na wybrzeżu w Port Lligat.
W latach sześćdziesiątych Dalí rozpoczął budowę swojego muzeum w rodzinnym mieście Figueres, które zostało otwarte w 1974 roku, lecz artysta kontynuował swoją pracę nad budynkiem jeszcze w latach osiemdziesiątych. W 1982 roku król Hiszpanii Juan Carlos uhonorował Salvadora Dalí tytułem Marqués de Dalí de Púbol.
Po koniec życia artysta cierpiał z powodu coraz większych problemów zdrowotnych i depresji, która pogłębiła się po śmierci jego żony. Ostatni obraz – „Jaskółczy ogon” – namalował w 1983 roku, już cierpiąc na nasilające się drżenie rąk, które w końcu uniemożliwiło mu pracę. Zmarł w 25 stycznia 1989 roku w Figueras.