Wojciech Jagielski urodził się 12 września 1960 roku i jest dziennikarzem, reportażystą oraz pisarzem. Swoją karierę zawodową po ukończeniu Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego rozpoczął od krótkiego epizodu w telewizji, następnie pracował w Polskiej Agencji Prasowej. Potem dołączył do redakcji działu zagranicznego „Gazety Wyborczej”, z którą współpracował przez 21 lat, by następnie powrócić do działalności w PAP.
Zainteresowanie sprawami Trzeciego Świata zrodziła w nim afrykanistyka, dzięki której zaczął podróżować i odkrył, jak niewielki fragment tamtejszej rzeczywistości jest przedstawiany w Polsce. Mając za swojego guru Ryszarda Kapuścińskiego, chciał stać się takim jak on – jednym z najlepszych reporterów na świecie.
Jego reportaże poświęcone są problematyce konfliktów zbrojnych w Afganistanie, Tadżykistanie, Gruzji i Czeczenii. W swoich książkach porusza również tematy związane z życiem w Afryce, Azji Środkowej czy na Kaukazie.
Za swoją działalność reporterską otrzymał m.in. nagrodę Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz studencką nagrodę dziennikarską MediaTory, przyznawaną osobom, które zdaniem studentów dziennikarstwa swoją działalnością medialną odciskają piętno na kartach historii.
Niejednokrotnie zaznacza, że jego styl pracy dziennikarskiej jest obecnie czymś rzadko spotykanym, gdyż w dzisiejszym świecie od osób pracujących w mediach wymaga się zupełnie czegoś innego – zwięzłości, szybkiego przekazania informacji, które nie pozostawia miejsca na dogłębne przeanalizowanie spraw.
Wojciech Jagielski długo zwlekał z napisaniem książki afrykańskiej, ponieważ chciał stworzyć coś oryginalnego, by nie powielać tematów i historii już opowiedzianych. W efekcie powstali „Nocni wędrowcy” (2009), powieść faktu o Ugandzie, przywódcy Josephie Konym oraz o Idim Aminie. Mówi się, że jest to jego najwybitniejsze dzieło.
Wraz z powstawaniem kolejnych książek, które wiązały się z licznymi wyjazdami na tereny zagrożone konfliktami, jego żona Grażyna Jagielska opublikowała swoją książkę, w której opisuje życie z mężczyzną, który pracuje jako korespondent wojenny. Na podstawie jej przemyśleń powstał spektakl „Jak umierają słonie” w reżyserii Marcina Libera.
Najnowsza książka dziennikarza wydana została w 2015. „Wszystkie wojny Lary” opowiada o nieustającej wędrówce Lary, kobiecie z wioski leżącej na pograniczu czeczeńsko-gruzińskim, która napotyka na swojej drodze przede wszystkim wojny. Za tę książkę został nominowany do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego oraz do Nagrody Newsweeka im. Teresy Torańskiej w kategorii „Najlepsza książka”.
W 2014 roku został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, wcześniej otrzymał Odznakę Honorową „Bene Merito” – odznaczenie za działalność wzmacniającą pozycję Polski na arenie międzynarodowej.