Wojciech Młynarski był wybitnym polskim poetą, autorem tekstów piosenek, librett i tłumaczeń, a także satyrykiem, kabareciarzem i wykonawcą piosenki autorskiej. Zyskał ogromne uznanie i sławę dzięki własnym utworom oraz wspaniałym tekstom do piosenek największych polskich artystów.
Młynarski przyszedł na świat 26 marca 1941 roku w Warszawie. W rodzinie artysty muzyka zawsze zajmowała bardzo istotne miejsce: stryjecznym dziadkiem Wojciecha był Emil Młynarski, dyrygent, kompozytor i skrzypek, a mężem ciotki był Artur Rubinstein, wybitny pianista.
Po śmierci ojca jego rodzina przeniosła się do Komorowa niedaleko Warszawy, gdzie Młynarski spędził lata dziecięce. Już jako młody chłopak pisał wiersze i reżyserował wystawiane wraz z kuzynkami przedstawienia. W czasie szkoły średniej swoje zabawne wiersze, w których opisywał wydarzenia z życia szkoły – Liceum Ogólnokształcącym im. Tomasza Zana w Pruszkowie – wygłaszał regularnie podczas apeli. Maturę zdał w 1957 roku, po czym rozpoczął naukę na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Podczas studiów był silnie zaangażowany w kulturalną działalność studencką. Jego twórczość po raz pierwszy została przedstawiona szerszej publiczności w studenckim klubie „Hybrydy”. Jego prześmiewczy kabaretowy program „Radosna gęba stabilizacji” z 1962 roku zebrał bardzo pozytywne opinie krytyków i przyniósł mu uznanie wśród publiczności.
Rok później przedstawienie „Ludzie to kupią” zostało nagrodzone podczas Ogólnopolskiego Przeglądu Kabaretów Studenckich, co dało Młynarskiemu przepustkę do występu na Festiwalu Kultury Studenckiej w Paryżu. Pierwszą piosenką Młynarskiego, którą wyemitowano w Polskim Radiu, była „Niedziela na Głównym”. Po zakończeniu studiów dla kariery tekściarza odrzucił oferowaną mu posadę asystenta na uczelni.
Pierwszym znaczącym ogólnopolskim sukcesem Wojciecha Młynarskiego był II Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu w 1964 roku, podczas którego nagrodzono dwie napisane przez niego, wspólnie z Romanem Orłowem, piosenki: „Z kim ci będzie tak źle jak ze mną” w wykonaniu Kaliny Jędrusik oraz „Spalona ziemia”, śpiewana przez Krystynę Konarską. Rok później w kategorii „Piosenka estradowa” ex aequo wygrały piosenka z jego tekstem: „Polska miłość” w wykonaniu Hanny Skarżanki oraz zaśpiewana przez niego samego piosenka „Światowe życie”.
Kolejne lata to pasmo sukcesów zawodowych: utwory Młynarskiego trafiały do filmów, seriali i kabaretów, w tym chociażby do kabaretu Dudek. Pisywał także wiersze, które ukazywały się w czasopiśmie „Filipinka”.
W latach późniejszych Młynarski opracował nowe libretta do oper „Henryk VI na łowach” oraz „Kalmora”, a także polskie tłumaczenia piosenek do wielu musicali, takich jak „Kabaret”, „Jesus Christ Superstar” i „Chicago”. Utwory z jego tekstami wykonywane były przez takie gwiazdy, jak Irena Santor, Andrzej Zaucha, Zbigniew Wodecki, Anna German, Edyta Geppert, Halina Frąckowiak, Hanna Banaszak, Michał Bajor, Krystyna Prońko, Ewa Bem oraz zespoły Skaldowie, 2 plus 1 i Alibabki.
W roku 1987 Młynarski odebrał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za całokształt twórczości, a w rok później – nagrodę kulturalną „Solidarności” za recital i piosenkę „Róbmy swoje”. W roku 2000 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a jedenaście lat później – Krzyżem Komandorskim. W 2007 roku otrzymał także Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Wojciech Młynarski zmarł 15 marca 2017 roku.