Katharsis

Powieść „Katharsis” to moja pierwsza styczność z piórem Jacka Ostrowskiego i zdecydowanie udana. Z pewnością nie spodziewałam się tak niecodziennej fabuły tchnącej atmosferą tajemniczości i podszytej niepokojem, a jednocześnie dającej tyle impulsów do przemyśleń. Z jednej strony jest to historia właścicieli rodzinnego hotelu w słonecznej Toskanii, ze zdarzeniami z przeszłości, które zaczynają wybijać się ponad bieżące trudności, z drugiej przedziwna gra, którą dla pięciorga gości hotelowych zgotował tajemniczy Gabriel Trevato. Kim jest mężczyzna, który tyle wie o ich najskrytszych tajemnicach i czemu się nimi interesuje? Dzięki niemu również Veronika, właścicielka hotelu zaczyna poznawać mroczną przeszłość swojej rodziny, którą dotychczas przed nią skrywano. Poznajemy historię każdego z gości, którzy nie trafili tu przez przypadek. Przedstawiając nam kolejno ich przeszłość autor zwraca uwagę czytelnika na ludzkie okrucieństwo wynikające z władzy, chciwości, wynaturzenia czy fanatyzmu i argumenty jakimi próbują usprawiedliwiać swoje bestialskie czyny. Pokazuje również, że każdy czyn ma swoje konsekwencje, a demony przeszłości w ten czy inny sposób kiedyś dościgną każdego. Nie każdy jednak będzie w stanie pojąć swoje winy, zrobić rachunek sumienia, czy dostąpić wybaczenia. To bardzo niepokojąca i nieoczywista historia, która obnaża skomplikowaną ludzką naturę odzierając z naiwnej wiary, że zło wyrządzane przez człowieka jest przede wszystkim determinowane okolicznościami, w których się znalazł, a nie jego wewnętrznym mrokiem.