Carrie Ford ucieka przed przeszłością. Los sprawia, że rozpoczyna nowe życie w gorącym Teksasie. Z nową tożsamością i życiem, które nosi pod sercem. Próbuje zbudować lepsze jutro - bez strachu i bólu. Odnajduje dom w małej miejscowości i rozpoczyna pracę jako kelnerka. Wszystko układa się idealnie, a jej jedynym problemem, jest nieuprzejmy i wulgarny sąsiad. River to mężczyzna, który od najmłodszych lat żyje w ciemności. Stroni od ludzi i trzyma ich na dystans. Kiedy poznaje roztrzepaną Carrie, robi wszystko aby zniechęcić ją od swojego towarzystwa. Jednak uparta kobieta, z czasem zyskuje jego sympatię. River zaczyna pomagać jej w niektórych sprawach, a z czasem niespodziewana przyjażń, zamienia się w coś więcej. Samantha Towle stworzyła historię, która dotyka trudnych tematów. Chociaż okładka może wskazywać, że jest to standardowy romans, z każdą kolejną stroną przekonujemy się, że jest inaczej. Historię głównej bohaterki poznajemy niemal od razu. Jej strach, ale również silną wolę przetrwania. Jednak przeszłość River'a odkrywamy powoli. Autorka nie od razu pokazuje wszystkie karty, robi to stopniowo, poruszając temat przemocy w rodzinie, molestowania oraz tego jak traumatyczne przeżycia wpływają na dorosłe życie. "River" z jednej strony jest historią pełną bólu, poczucia winy, złości i odrzucenia. Z drugiej strony to powieść, w której nadzieja po cichu skrada się do serc. Nie zabraknie tu zabawnych sytuacji i wspólnych docinek, ale również głęboko skrywanych tajemnic, z którymi trudno się zmierzyć. Jednak jak to bywa, sekrety w końcu wychodzą na światło dzienne. Powieść Samanthy Towle pomimo poruszanych tematów, czyta się dosyć szybko. Jedyna rzecz, która mnie drażniła, to forma przekleństw, których używała główna bohaterka. Na przykład: "Do jasnej Anielki i świątecznego sianka" lub "Spitolił mi dzień". Relacja pomiędzy River'em i Carrie rozwija się stopniowo, aczkolwiek mi zabrakło pomiędzy nimi iskier i wspólnego przyciągania. Carrie to silna kobieta, która pomimo bolesnych przeżyć nie przestała patrzeć pozytywnie na świat. Z kolei River pomimo tego, że jest w sobie zamknięty i ma burkliwy sposób bycia, jest również troskliwy i czuły. Co ich łączy? Przemoc domowa, której doświadczyli, z rąk ludzi, którzy powinni dawać dobry przykład, którzy sami walczą ze złem i powinni być wzorem dla innych. Jeśli lubicie emocjonalne książki, które poruszają ważne, życiowe problemy i przy tym potrafią bawić, to "River" sprawdzi się idealnie.

„Zły król” to znakomita kontynuacja „Okrutnego księcia”, wydarzenia z pierwszej nabierają tutaj jeszcze większego tempa, w którym my czytelnicy próbujemy nie dać się pochłonąć, sam Cardan staje królem, który za wszelką cenę wykorzysta każda sytuacje, by uprzykrzyć chociaż trochę życia Jude, jednak pod tą maską okrutności rodzi się w jego sercu coś więcej wobec naszej bohaterki. Zmiany, jakie w nim następują, coraz bardziej zmieniają jego oblicze, zachowanie. Ogromnie to wpływa na przebieg całej historii, a sama dziewczyna znów staje przed wyzwaniem, które nie jest w żaden sposób łatwe, w szczególności dla takiej śmiertelniczki. Ten świat i jego dynamicznie zmieniające się sojusze, konflikty przyprawiają o nie mały zawrót głowy. Nie można inaczej tego ująć, jaki jest to niesamowity, magiczny chaos, w którym obserwuje się ten świat z zapartym tchem. Kto pokochał pierwszą część, zrozumie na pewno, o co mi chodzi, z jaką łatwością autorka skrada nasze serca swoim piórem, uzależnia aż po chwili, gdy już książka dobiega końca, nie chce się jej w ogóle kończyć, a dla nas zapowiada się długi okres wegetacji w oczekiwaniu na następną część. To czysta przyjemność, gdy takie pozycje trafiają w ręce czytelnika i na pewno „Zły król” to godna kontynuacja, która trzymając swój poziom, oczarowuje jeszcze mocniej, a fakt jak relacja Cardana i Jude się rozwija, przyczynia się do tego, że nie mogę się doczekać, aż ujrzę jeszcze więcej!

Zły król Holly Black . Nie wiadomo komu można zaufać. Najlepsza rada.. Nie ufać nikomu. . "Słyszałem, że gdy śmiertelnicy się zakochują, przypomina to odczuwanie strachu. Wasze serca biją szybciej. Zmysły są wyostrzone. Doznajecie euforii, może nawet zwrotów głowy. Zgadza się?" . Nie będę wam pisać dużo szczegółów fabuły bo za wiele bym zdradziła. Poprzednia cześć kończy się w momencie objęcia rządów przez Cardana, który dzięki zaklęciu spełnia wszystkie rozkazy wydane przez naszą główną bohaterkę Jude. W tej części dzieje się bardzo dużo. Balekin próbuje spiskować i przejąć władze nad królestwem. Z każdej strony grozi im niebezpieczeństwo i Jude musi mieć się na baczności. Nie jest łatwo kierować osobą, która nas nienawidzi i nie chce porzucić hulańczego trybu życia. Teraz Cardan jako król ma większe pole do popisu. Ta książka wywołuje skrajne emocje. Historia śmiertelniczki, która próbuje zawalczyć o siebie i rodzinę, pokazać, że mimo innego pochodzenia jest coś warta. Pragnie uratować królestwo i ochronić brata. Czy jej się to uda? Jakie niebezpieczeństwo czeka na Jude? . To drugie moje spotkanie z dziełem autorki i jakież to było dobre. Ta książka dosłownie Cię pochłania, nie ma mowy, że choć na chwilę się oderwiesz. Akcja goni akcje. Intryga za intrygą. Autorka zrzuca na nas tyle, że przez większość książki nie wiem czy oddychałam. A końcówka... Brak słów, szczęka opada i tylko myślisz co do cholery?! Okrutny książę bardzo mi się podobał Zły król to rewelacja. Nie przepadam za takim gatunkiem gobliny, elfy i inne stwory nie to zazwyczaj czytam. Ta książka zmieniła moje podejście i chyba sięgne po inne tego typu pozycje. A już na pewno nie mogę się doczekać kolejnej części! Jeżeli macie ochotę na jazdę bez trzymanki w bajkowym świecie pełnym knucia, manipulacji, szokujących zwrotów, ta książka jest dla was. Jest napisana rewelacyjnie, opisy idealnie odzwierciedlają krainę i magiczne twory. Dosłownie czujesz jakbyś tam była. Bohaterowie są dopracowani w najdrobniejszych szczegółach, każdy inny i równie intrygujący. Główna bohaterka silna, niestrudzona, walczy do samego końca. Cardan eh tego faceta na tą chwilę nie specjalnie lubię, ale i tak czekam z zapartym tchem co jeszcze autorka ma w zanadrzu. Gorąco polecam!

„Zły król” to drugi tom cyklu autorstwa Holly Black pt „Okrutny Książę”, czy podzieli los wielu książek, które dosięgła klątwa? Czy Jude ma w sobie tyle siły, która sprawiła, że ją pokochaliśmy? Czy Holly Black utrzyma tytuł Królowej Elfów? Czym nas zaskoczy tym razem? „Okrutny książę” był jedną z ciekawszych fantastycznych książek, jakie czytałam, dlatego kontynuacja nastrajała mnie niezwykle optymistycznie. „Kłamstwa pojawiają się nawet tam, gdzie nie ma kłamców”. Czas, kiedy Cardan miał być posłuszny chyli się ku upadkowi, Jude ma więc ręce pełne roboty, prawda? Cardian większość czasu spędza beztrosko na tronie, jego korona lśni na jego włosach, kontrastując z zimnym uśmiechem na twarzy i kieliszkiem wina w dłoni, w zasadzie wyglądającym jak marzycielski obraz. Cardan spędził większość swojego życia będąc żołnierzem na wojnie, miał jedną tajemnicę i trzymał ją w sercu, tam, gdzie nikt nie miał do niej dostępu, nie był prawdziwie kochany to sprawiło, że stał się okrutny. Żył w złudzeniu, że mógłby zasłużyć na miłość rodziny, służąc im, stał się przytępiony przez rozczarowania, ostatnią tarczą, którą stworzył to jego okrucieństwo dało mu władzę i pozornie wszystko, czego potrzebował, ale czy na pewno? „Mówiłam już, że Cardan posiada wyjątkową zdolność prawienia komplementów w taki sposób, że bolą. Potrafi jednak też powiedzieć coś na pozór obraźliwego, co naprawdę schlebia”. Jude została wciągnięta w potyczki, manipulacje wrogów i sprzymierzeńców, nie może pozwolić sobie na zdradę i okazanie najmniejszej słabości lub strachu. Musi po raz kolejny stoczyć bitwę polityczną oraz koronę, którą często przekazywały sobie poplamione krwią ręce. Każdy mijający dzień zbliża ją do końca umowy zawartej z Cardanem, który ślubował, że będzie postępował zgodnie z jej wolą przez rok i jeden dzień, strach zaczyna być wyczuwalny, jednak dziewczyna nie ma zamiaru się poddać. Zarówno ona jak i Cardian często są ze sobą w konflikcie, ich relacja zmienia się i ewoluuje, od wrogów po sojuszników, jednak nie można być pewnym na jak długo. Jest napięta, pełna wściekłości i agresji. Jude jest ognista, dowcipna, wredna, a jednak wciąż znajduje sposób, by ująć i chwycić za serce. „Ona też lubiła, gdy ogarniał ją gniew. Lepiej się wściekać, niż się bać. Lepiej niż pamiętać, że jest się śmiertelną istotą pośród potworów. Tu już nie było opcji dodatkowych kółeczek”. „Zły król” to książka o władzy i rzeczach, które ludzie są gotowi dla niej zrobić, ale nie tylko. Chodzi również o miłość i wszystkie piękne, bezinteresowne, pełne nadziei i rozdzierające serca rzeczy, które jesteśmy gotowi dla niej zrobić. Czuję, że sedno tej historii dotyczy poświęcenia, rzeczy, które robimy dla naszej rodziny, naszych bliskich i dla nas samych. To, co przyciąga mnie do serii, to przede wszystkim fabuła i intrygi polityczne. Uwielbiam zdolność Holly Black do tworzenia wyjątkowych napięć politycznych i kierowania społeczeństwem przez pryzmat wojny. W całej powieści było tak wiele scen, w których moje "oczy przykleiły się do strony" nie rejestrując nic innego, że straciłam rachubę. Zwroty akcji są niesamowite, nie wiedziałam, komu zaufać i w co powinnam wierzyć. Wszystkie te fragmenty łączą się, aby stworzyć coś tak pięknego. „Zły król” pozostawił we mnie ogromny niedosyt, chciałam znacznie więcej, powiedz mi Holly dlaczego przerywasz w takim momencie? I co ważniejsze, dlaczego tyle musimy czekać na kolejny tom? „Zły król” to bardzo dobra kontynuacja, przepełniona emocjami, intrygami i tajemnicami. Mamy tu ból i strach, ukryte pragnienia, które zdobywane są podstępami. Czy polecam? Zdecydowanie! Czy chcę więcej? I to jak!

„Zły Król” to druga część cyklu i jeżeli nie chcecie popsuć sobie frajdy z poznawania światów i bohaterów kreowanych przez autorkę, zacznijcie lekturę obowiązkowo od części pierwszej, czyli „Okrutnego księcia”. Wchodzimy ponownie w fantastyczny świat elfów, w którym jednak nie ma nic z bajki, a dominuje walka o władzę, bezwzględność i brak skrupułów. Na tronie Elysium zasiada Cardan. Nikt jednak nie wie, że to Jude, pełniąca rolę seneszela króla, w rzeczywistości ma w rękach całą władzę. Jednak władzę zdobyć jest łatwo, ale utrzymać ją, zdecydowanie trudniej. Intrygi, knowania, porwania i morderstwa… Z każdej strony można spodziewać się ataku, a nawet zdrady najbliższych. Jude musi być bezwzględna i twarda, nie może okazywać żadnych słabości. Musi wiele się nauczyć i pokazać na co ją stać, by Rada i jej ojciec Madoc zaczęli traktować ją poważnie. Po swojej stronie ma jedynie swój wierny Dwór Cieni. Pomiędzy głównymi bohaterami nadal iskrzy, a ich relacja jest tyle namiętna, co skomplikowana. O zaufaniu nie może być mowy. Cardan, kryjąc się za zasłoną zblazowania i pijaństwa, niejednokrotnie ujawnia swój przenikliwy umysł. Ich umowa zawarta na rok i jeden dzień spędza Jude sen z powiek. Czy uda jej się przetrwać w tym żmijowisku i utrzymać władzę nad Cardanem? Akcja szalenie wciąga i zaskakuje. Nie raz, a dwukrotnie zbierałam szczękę z podłogi. Uwielbiam takie zwroty akcji. A że zakończenie powala i wzbudza ogromną ciekawość z niecierpliwością będę wypatrywać kolejnej części. Na razie pozostaje się uzbroić w cierpliwość, choć łatwo nie będzie. Na zakończenie muszę wspomnieć o okładkach obu książek, bo to one urzekły mnie do tego stopnia, że nie wiedząc nic o treści, skusiłam się do ich przeczytania. Wnętrze jednak jest równie warte uwagi, w tym przypadku możemy więc oceniać książkę po okładce.

Zawsze boję się drugiego tomu. Podobno jest tak zwana „klątwa drugiego tomu". Oznacza to nie mniej, nie więcej, jak to, że autorowi nie udało się zrobić nic bardziej szczególnego i jednym słowem jest gorsza od pierwszego tomu. Coraz częściej trafiam jednak na serie, gdzie tom drugi jest co najmniej tak samo dobry jak pierwsza książka. Cieszę się, że podobnie było ze „Złym królem” Holly Black. Po misternie uknutym planie w pierwszej części, Jude osiągnęła to co chciała, ale czy na pewno? „Musisz mieć dość siły, by zadawać cios za ciosem, cios za ciosem, nie poddając się znużeniu. To pierwsza rzecz, jakiej musisz się nauczyć – jak wykrzesać z siebie tę siłę.” Historię zaczynamy niemal pół roku od koronacji, pół roku, gdzie Jude nie zrobiła zbyt wiele, by choć przybliżyć swojego brata do tronu. Pół roku, gdzie problemy nadal rosną i nie wszystko jest takie jakby się wydawało. Nie chciałabym tu opisywać fabuły, by przez przypadek nie zdradzić znaczącej informacji lub czegoś innego. W tym tomie będzie jeszcze wiecej intryg, tajemnic, spisków i zdrad. Zostajemy wciągnięci w pełne życie na dworze i możemy je obejrzeć i żyć nim „od podszewki". Jude oficjalnie jest prawą ręką Cardana, a w rzeczywistości rządzi całym królestwem i już teraz wie, że nie wygląda to tak jak sobie zaplanowała. Więcej na: https://libraryofvelaris.blogspot.com/2019/02/przedpremierowo-zy-krol-holly-black.html

Tekst pochodzi z bloga: https://amandaasays.blogspot.com/2019/02/zy-krol-holly-black-okrutny-ksiaze-2.html NIE UFAJ NIKOMU Okrutny książę był jedną z najlepszych książek, jakie przeczytałam w 2018 roku i przyznam, że na tom drugi losów Jude i Cardana czekałam z niecierpliwością, ale i pewną obawą. W końcu nie tak łatwo stworzyć kontynuację, która dorówna pierwszej książce. Holly Black jednak się to udało i to w wielkim stylu - Złego króla pochłonęłam w ekspresowym tempie, podczytując w każdej wolnej chwili. I napiszę otwarcie - jestem zachwycona! Nie będę zdradzała żadnych szczegółów z fabuły, bo nie sposób byłoby się tu wystrzec spoilerów, ale przedstawię Wam główne zalety, jakimi może pochwalić się ta powieść. Po pierwsze - świat przedstawiony. Nadal był interesujący, a Holly Black udało się wpleść jakieś nowe zwyczaje, niebezpieczeństwa oraz rozbudowała znany nam świat o nowe miejsca, które z pewnością jeszcze zagrożą bohaterom w tomie trzecim. Po drugie - pomysł na drugi tom, bo zdecydowanie takowy był. Zgrabnie przemyślany, dopracowany, z wprowadzeniem pewnych nowych wątków, zasianiem jakichś ziaren tajemnic oraz czegoś, co mogłoby rozwinąć się jeszcze w trzecim tomie. Dodatkowo, w czasie lektury ani razu nie miałam myśli, że książka jest pisana na siłę, dla kasy. Zdecydowanie widać, że w tę historię autorka włożyła serce i nie daje się ponieść słodkim mrzonkom czytelników. Dobrze wie, co ma zrobić i robi swoją robotę dobrze. Może i łamie przy tym niektórym czytelnikom serca, ale dzięki temu ta historia tym bardziej zapada w pamięć i aż chce się sięgnąć po tom trzeci (na który sobie niestety poczekamy aż do 2020 roku). Po trzecie - bohaterowie. W pierwszym tomie była masa ciekawych postaci - nieoczywistych, zaskakujących, ani dobrych, ani złych. Każdy mógł okazać się złoczyńcą, a jednocześnie postacią, którą kierują ludzkie instynkty i odczucia. I w drugim tomie to zostało zachowane. Autorka trzyma poziom i nie ugładza nikogo, a wręcz przeciwnie - ze swoją niezwykłą zręcznością wyprowadza nas w pole, w momencie, kiedy już myślimy, że wszystkich rozgryźliśmy. No i Jude i Cardan - te postacie były naprawdę wykreowane po mistrzowsku. I wreszcie, po czwarte - zwroty akcji! Mamy jeden na zakończenie pierwszej księgi, a później o wiele większy na zakończenie całej powieści. I muszę przyznać, że jak ten pierwszy twist był do przewidzenia, tak ten drugi mnie zaskoczył i to bardzo pozytywnie. Nie dość, że dostałam typ zakończenia, jaki uwielbiam, to jeszcze jestem tak ciekawa tomu trzeciego, jak mało kiedy. Jak sami widzicie - ta książka ma wszystko, co powinna zawierać porządna historia YA fantasy. STRUKTURA Struktura Złego króla nie jest szczególnie skomplikowana - mamy podział na dwie księgi, w ramach których jest dodatkowy podział na numerowane rozdziały. Narrację powierzono (poza prologiem) Jude, tak jak było to w Okrutnym księciu. Dzięki temu mniej więcej mamy rozpracowane plany dziewczyny, jednak wszystko inne jest dla nas zagadką, co akurat w tym przypadku mi się podobało. Mogłam poczuć się jak mieszkaniec Elysium, którego te wszystkie zwroty akcji dotyczą. Styl pisania autorki jest niezwykle plastyczny i przyjemny w odbiorze. Black jest też mistrzynią we wzbudzaniu w czytelniku emocji oraz budowaniu napięcia i zrzucania bomb w postaci zwrotów akcji. Dla fanów książkowych map również się coś znajdzie - na początku znajdziemy przepiękną, szczegółową mapę świata z serii. PODSUMOWUJĄC W drugiej książce z serii The Folk of the Air H. Black pokazuje, że klątwa drugiego tomu jej absolutnie nie dotyczy. Bawi się słowem, losami bohaterów i daje czytelnikowi całą masę rozrywki, gdy ten próbuje przewidzieć bieg zdarzeń. Z niecierpliwością czekam na tom trzeci, a Wam z całego serca polecam tę serię, bo zdecydowanie będzie warto! Okrutny książę oraz Zły Król to jedne z najlepszych powieści YA fantasy, jakie czytałam. Od całej idei, przez świat przedstawiony i bohaterów, po detale i zwroty akcji - Holly Black stworzyła majstersztyk.