Cieszę się, że sięgnęłam po tę książkę, bo przyznam szczerze, że trochę się ostatnio zniechęciłam do twórczości tej autorki. Co prawda czytałam tylko trzy jej książki, z czego dwie pierwsze były rewelacyjne, i tylko ta ostatnia mnie zawiodła, ale z każdą kolejną wydawaną przez B.A Paris książką, zalewała mnie fala negatywnych opinii na ich temat, więc po nieudanym spotkaniu z "Pozwól mi wrócić" zrezygnowałam z sięgania po książki jej autorstwa, aż do teraz. Na całe szczęście! Książa jest bardzo ciekawa i wciągająca, czyta się ją błyskawicznie. Mnie osobiście wciągnęła od pierwszej, do ostatniej strony. Nie znajdziemy tu przydługich, nudnawych opisów, a fabuła jest świetnie dopracowana. Akcja toczy się w naprawdę dobrym tempie, żwawo mknie do przodu. Autorka ma niesamowicie swobodne, lekkie w odbiorze pióro, do tego bardzo umiejętnie myli wszelkie tropy oraz stworzyła naprawdę zaskakujące zakończenie. Nie jest to mrożący krew w żyłach thriller, ale mimo wszystko jest to dobra książka. Myślę, że fani autorki powinni być zadowoleni, ponieważ jest ona bardzo w jej stylu, znanym z "Za zamkniętymi drzwiami" czy "Na skraju załamania". A jeśli jeszcze nie czytaliście nic jej autorstwa, to bardzo polecam. Książki tej autorki są idealne "na raz", ponieważ jak już zaczniemy je czytać, to ciężko jest się od nich oderwać. Więc jeśli lubicie wciągające, szybko czytające się thrillery psychologiczne to "Terapeutkę" jak najbardziej Wam polecam. http://www.angelika-jasiukajc-blog.pl/2021/07/recenzja-terapeutka-b-paris.html#more

To dopiero moje drugie spotkanie z autorką, pierwsze było udane, chociaż "Dylemat" okazał się dramatem niż thrillerem, a teraz czas na drugie. I w wersji kryminalnej. Zapowiadało się dobrze - zamknięte, hermetyczne środowisko za murem osiedla, tajemniczy nieznajomy, zagadkowe zabójstwo i ona, główna bohaterka, która mnie niezwykle irytowała. Kobieta próbuje dociec kto zabił byłą właścicielkę domu, w którym mieszka. Robi to jednak strasznie kulawo, próbuje nazwiązać przyjaźnie, spotyka się z ludźmi i ogólnie dba o swoje życie towarzyskie. I tak toczy się cała powieść. W końcówce akcja przyśpiesza, i to ta taka właściwa. Dowiadujemy się paru ciekawych informacji, jednak nie było to zakończenie, które wbija w fotel. Nie jest to zła książka, bo konstrukcja jest fajna, pomysł całkiem w porządku, ale główna bohaterka psuje wszystko. I niestety oceniam tę książkę przez jej pryzmat.

Jak bardzo skrzętnie skrywane tajemnice mogą zniszczyć życie? Mają wielką siłę rażenia i ich moc jest niewyobrażalna. Ale to od nas zależy czy będziemy w stanie wybaczyć bliskim, że coś przed nami ukrywają. Czasem jest tak, że zasługują na drugą szansę, czasami ukrywają coś przed nami, aby nas chronić, aby nie sprawić nam krzywdy … Alice i Leo wprowadzają się na luksusowe osiedle, okazyjnie kupują świeżo wyremontowany dom. Cieszą się szczęściem, poznają sąsiadów i starają się wtopić w osiedlową społeczność. Ale do czasu. Wkrótce Alice odkrywa sekret tego domu, i nie daje wiary. Jak mogła dać się zwieść ukochanemu. Dlaczego tak postąpił? Wszyscy o tym wiedzieli, tylko ona jedyna była nieświadoma istniejącej sytuacji. Czy ta tajemnica zniszczy ich związek? Kobieta uświadamia sobie, że tak naprawdę nie zna swojego partnera, niewiele wie o jego rodzinie i dotychczasowym życiu. Poprzednia właścicielka domu, terapeutka Nina, staje się jej bliska, mimo że nigdy jej nie poznała. Ale coś ją do niej ciągnie. Alicja zaczyna drążyć sprawę, za wszelką cenę chce poznać tajemnice swojego nowego domu. Wszyscy sąsiedzi stają się bardzo tajemniczy, kobieta zauważa, że każdy coś przed nią ukrywa. Dlaczego? Co takiego wydarzyło się w tym miejscu, że nikt nie chce do tego wracać? Alice jest uparta i nie spocznie dopóki nie pozna łączącej sąsiadów historii … Terapeutka to jedna wielka tajemnica. Zbrodnia doskonała. Eleganckie osiedle. Zamożni ludzi. Wszyscy coś ukrywają. Spoglądają porozumiewawczo na siebie i milkną. Trudno się przebić do ich zamkniętego świata, świata iluzji i obłudy, wszechobecnego zakłamania i fałszu. Pozory mylą, są zgubne i niszczycielskie. Dają ułudę idealności. Nic bardziej mylnego. W małym ekskluzywnym osiedlu ogrodzonym z każdej strony, zostało zamknięte kłamstwo i mieszkańcy zrobią wszystko, aby nie ujrzało światła dziennego. Będą kłamać, mamić i zwodzić, aby osiągnąć swój cel, aby sprawić pozory normalności. Jedno w tej powieści jest pewne, każdy bohater coś ukrywa przed drugim. Mąż przed żoną, dziecko przed rodzicami, przyjaciółki między sobą. Każdy ma wiele do stracenia i nikt nie chce być tym pierwszym, który w końcu będzie chciał się oczyścić z niewoli fałszu i wyzwolić, szukać prawdy. Dla mnie, im dalej brnęłam do przodu, tym więcej osób było podejrzanych. Każdy miał cel, aby postąpić źle i dokonać niecnych czynów, aby zwrócić na siebie uwagę pozostałych. Jedno jest pewne, byłam blisko satysfakcjonującego finału, ale jednak nie osiągnęłam szczytu. Autorka tak mną manipulowała, tak zmieniała moje podejrzenia i kierowała za każdym razem w inną stronę, że się zagubiłam, nie wiedziałam co jest prawdą, a co kłamstwem. Ta powieść stawia przed nami trudne pytania, skłaniające do refleksji. Czy i jak dobrze znamy swoich bliskich? Czy ufamy im bezgranicznie? Czy jesteśmy pewni, że nic nam nie grozi z ich strony? Zagadnienie warte głębszych przemyśleń i analiz. Ciekawe do jakich wniosków dojdziecie? Mroczny klimat, pełen zagadek i obsesji, przenikliwa atmosfera i zapach śmierci przewijają się sprytnie przez stronice tego thrillera. Dokąd nas doprowadzą? Nie spodziewamy się tego, nawet w najśmielszych wyobrażeniach nasza uwaga nie byłaby tam skierowana. Gdzie? A właśnie tam … B. A. Paris po raz kolejny mnie mile zaskoczyła. Czy pozwolisz, aby wstąpiła do grona twoich ulubionych autorów? Przekonaj się sam ...

Przeczytałam wszystkie książki B.A. Paris i choć jedne są świetne, inne trochę mniej, nie wyobrażam sobie, że mogłabym nie przeczytać kolejnej. A najnowsza, „Terapeutka”, pochłonięta w kilka godzin, zdecydowanie dołącza do moich ulubionych powieści autorki. Ponownie udało jej się stworzyć ten niepokojący klimat z wiszącą w powietrzu niewiadomą, która ewoluuje, narasta i osacza z każdej strony. A zaczyna się niewinnie i optymistycznie. Młoda para przeprowadza się do wymarzonego domu na zamkniętym osiedlu. Nadzieje związane z nowym miejscem i przyjaznymi sąsiadami dość szybko rozwiewa mroczna tajemnica kładąca się cieniem na beztroskim życiu nowych lokatorów. W zakupionym domu doszło przed laty do tragedii, a wszystkie pytane o nią osoby nabierają wody w usta. Alice nie potrafi przejść wobec tej sprawy obojętnie, tym bardziej, że jej wyjaśnienie budzi wątpliwości. Czy to niczym niepoparte podejrzenia? Czy zaczyna mieć obsesję na punkcie zamordowanej w jej domu kobiety? A może popada w szaleństwo czując w nim czyjąś obecność? I dokąd zaprowadzi ją odgrzebywanie przeszłości? Kłamstwa, niedopowiedzenia, mroczne sekrety, zdrady i dawne traumy, które nigdy się nie zagoiły budują atmosferę niepokoju i wyczekiwania na to, co nieuchronne. W tej małej społeczności każdy może okazać się podejrzany, a zło czai się tuż obok, tam gdzie się go najmniej spodziewamy. Było rewelacyjnie! I pod względem mrocznej fabuły, trzymającej w niesłabnącym napięciu. I pod względem psychologii postaci, z których każda wnosiła element zagadki do tej zawiłej historii. I pod względem zakończenia, którego nigdy bym nie odgadła.