Umorzenie

Nie wiem, co w sobie ma seria z mecenas Joanną Chyłką, ale nigdy tak dobrze nie czytało mi się żadnych książek :) Zawsze chętnie sięgam po kolejne tytuły i zastanawiam się, co tym razem wymyśli Remigiusz Mróz, żeby ksiazke czytało się z zapartym tchem i nie dało się jej odłożyć na półkę, dopóki nie zostanie przeczytana ;)

„UMORZENIE” Trzeba przyznać, że książka wzbudza wiele kontrowersji, jedni ją uwielbiają oceniając 10/10, innym kompletnie nie przypadła do gustu i ocenili ją 1/10. Rzadko widzi się, aż tak zróżnicowane opinie na temat książki. Ja osobiście nie jestem ogromną fanką Chyłki, ale chętnie sięgnęłam po tę książkę i ogólnie nie żałuję. Faktycznie Pan Remigiusz Mróz leciutko przerysował postać Joanny. Nie oszukujmy się, ale nikt w życiu codziennym nie używa zwrotów takich jak „zasklep otwór gębowy”, lub nie opowiada partnerowi o kichaniu podczas okresu. Jakby to ładnie ująć, za dużo Chyłki w Chyłce i wyszło jak wyszło. Ale jeśli chodzi o fabułę to kompletnie do niczego się nie doczepię. Sam pomysł na książkę jest super. Historia, którą opisuje autor jest naprawdę ciekawa i wciągająca. Remigiusz wodzi nas za nos, a samo zakończenie jest nieprzewidywalne. • Jest to już 9 cześć cyklu i dodam, że tutaj autor troszkę namieszał i mimo, iż motyw przewodni nie łączy się z poprzednimi ośmioma częściami, to łączy się z inną książka Remigiusza pt. „Hashtag”. Natomiast losy głównych bohaterów poznajemy już od pierwszego tomu cyklu z Joanną Chyłką. A teraz dwa zdania na temat fabuły. • Pewnego dnia dochodzi do bestialskiego morderstwa. Policja odnajduje zwłoki kobiety, wraz z dwójką jej dzieci. Głównym podejrzanym okazuje się mąż zamordowanej. Co musiało się wydarzyć, że kochający mąż i ojciec posunął się do takiego czynu?! Mimo, że sprawa wygląda z góry na przegraną, a w życiu Joanny nie układa się najlepiej, to postanawia ona zająć się obroną Skalskiego. Jeśli jesteś ciekaw czy Chyłka i Zordon wygrają swoją kolejną sprawę, to zapraszam Cię do zapoznania się z ich przygodami. Książkę oceniam 3/5 (443 str.) @gusiolec

Trzeba przyznać, że autorowi nie brakuje pomysłów na kolejne części z Chyłką i Zordonem. Czy ta jest nieco oderwana od rzeczywistości? Niewątpliwie tak. Czy to źle? Według mnie nie, książkę czytałam z takim samym zainteresowaniem jak poprzednie części. Świat Chyłki się wali. Odpycha od siebie Zordona, nie chcąc zdradzić mu, że wyniki badań potwierdziły jej chorobę. Do tego podejmuje się bronić człowieka, który bestialsko zamordował swoją rodzinę i przyznał się do winy. Wbrew wszystkim przesłankom Joanna twierdzi, że jest niewinny. Z czasem kolejne nieszczęścia spadają na nią niczym topór kata. Wspólnicy wyrzucają ją z kancelarii, minister podejmuje wobec niej postępowanie dyscyplinarne, a do prasy wycieka historia jej życia ze wszystkimi nieprzyjemnymi szczegółami. Czy to koniec wielkiej Chyłki? Czy upadła tym razem tak dotkliwie, że nie uda jej się podnieść? Ile upokorzeń jest w stanie znosić Zordon, który zupełnie nie rozumie poczynań Joanny? Autor zastosował ciekawy wybieg wprowadzając bohaterkę występująca w Hashtagu, Tesę, i łącząc obie historie. Osoby znające Hashtag będą może miały szersze spojrzenie na całość, mi jego nieznajomość nie przeszkodziła w zrozumieniu intrygi. Mimo, że zakończenie, do czego autor zdążył nas już przyzwyczaić, trochę wbija w fotel, daje również nadzieję na ciąg dalszy. Nie jest to z pewnością literatura ambitna, ale nie tego też po niej oczekiwałam. Liczyłam na kilka godzin dobrej rozrywki i się nie zawiodłam.