Paprocany

Kto nie zna książek Pauliny Świst ten gapa ???? Ja uwielbiam, zawsze przy nich czuję pełen relaks, humor się poprawia i co najważniejsze wyobraźnia działa na najwyższym poziomie. Policjant Krzysztof Strzelecki zostaje oskarżony o gwałt prostytutki. Zostaje odesłany na przymusowy urlop. Jest człowiekiem pracowitym, bardzo spokojnym, lecz może wydarzyło się coś, że posunął się do takiego wykroczenia? Jedyną osobą, która wierzy, że Strzelecki jest niewinny jest Franciszek Próchnicki – jego przełożony. Prosi policjanta, aby pomógł jego pasierbicy Zofii w poszukiwaniu Karoliny, osiemnastolatki, która nie należy do grzecznych dzieci i już niejedno ma za uszami. Zofia Bielecka jest prawnikiem o ostrym języku. Jest bardzo uczynna i pomaga swoim klientom wygrać sprawy. Zośka na własną rękę chce szukać bratanicy, lecz ojczym przydziela jej Krzysztofa. Och cóż to będzie za duet ????. Dodatkowo chce pomóc Krzysztofowi i zrobić wszystko aby został oczyszczony z postawionych mu zarzutów. Ta książka jest niesamowita. Pełna ostrego języka, ostrego seksu i humoru. Znajdziemy tu mieszankę romansu z kryminałem. Hmmm Strzelecki to mężczyzna marzeń ????. Na pierwszy rzut oka bardzo spokojny, lecz w łóżku staje się nieobliczalny. Zośka to kobieta, która zawsze sobie poradzi. Nie daje sobą pomiatać i na wszystko ma cięta ripostę. Powieść rozgrywana jest z perspektywy Strzeleckiego i Bieleckiej co jest bardzo nietuzinkowe, dzięki czemu możemy idealnie wyobrazić sobie odczucia ich wobec całej sprawy. „Paprocany” to idealna lektura na raz. ????

O książkach Pani Pauliny słyszałam wiele dobrego i mimo posiadania kilku jej książek w swojej prywatnej biblioteczce, muszę przyznać z lekkim wstydem, że do tej pory żadnej z nich nie przeczytałam. „Paprocany” zatem poszły na pierwszy ogień. Jak myślicie przypadły mi do gustu? Zofia Bojarska to ładna, młoda pani adwokat, która z reguły broni najgorszych gangsterów. Jest wygadaną i hardą babką, niedającą sobie w kaszę dmuchać, a wszystko to okraszone inteligencją i sprytem, dodatkowo ulokowane to w filigranowym i atrakcyjnym ciele. Za fasadą nieprzystępnej i zimnej zołzy skrywa tak naprawdę dobre serce. Dla dobra swoich najbliższych jest gotowa na wszystko. Jedynie nie ma szczęścia w lokowaniu swoich uczuć. Krzysztof Strzelecki to przystojny, wzorowy funkcjonariusz policji, który został wrobiony w gwałt pewnej prostytutki. Na czas prowadzonego w jego sprawie dochodzenia został zawieszony w obowiązkach. Natomiast jego przełożony, a tym samym ojczym pani mecenas, oddelegował go do pomocy Zofii w odnalezieniu jej niesfornej bratanicy. Ta dwójka to absolutne przeciwieństwa. On ułożony, praktyczny i zapobiegawczy. Ona spontaniczna, żywiołowa i korzystająca z życia. Ona potrzebuje jego pomocy, a On potrzebuje jej. Początkowo współpraca nie wróży szczęśliwego zakończenia. Czy jednak uda im się znaleźć wspólny język? Co odkryją nad jeziorem Paprocany? Czy znajdą niesforną zaginioną nastolatkę? Na te inne pytania, odpowiedzi znajdziecie oczywiście w książce. Tak jak już wspominałam to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i stwierdzam obiektywnie, że było jak najbardziej udane. Żałuję, że wcześniej nie sięgnęłam po inne książki spod jej pióra. Na pewno je kiedyś nadrobię. Przy „Paprocanach”nie sposób się nudzić, akcja rwie do przodu jak szalona. Nie ma w niej zbędnych opisów i „zamulaczy”, za co należy się ogromny plus. Dodatkowo widać, że autorka doskonale zna się na adwokaturze i wie, o czym pisze. Mimo że scen erotycznych w książce jest sporo, to nie przestaje ona być fajnym kryminałem z dodatkiem pikanterii i przysłowiowego pazura. Wykreowaną postać Zośki polubiłam od razu, to fajna babka z prawdziwym wybuchowym charakterkiem i poczuciem humoru. Krzysiek to też niczego sobie Pan policjant, który mimo ciążącego na nim zarzutu, angażuje się w sprawę zaginięcia nastolatki. Podsumowując „Paprocany” zapewniły mi świetną zabawę, której tak naprawdę się nie spodziewałam. Bezsprzecznie dałam się porwać całej historii i szczerze polecam ją każdemu. Gwarantuję, że nie będziecie się nudzić. Za możliwość przeczytania tej pozycji bardzo dziękuję Wydawnictwu Muza

Jeśli masz do d*py dzień to koniecznie sięgnij po tą książkę! Sprawi, że natychmiast zapomnisz o swoich zmartwieniach, zdenerwowaniu i będziesz w świetnym humorze ???? obiecuje nie będziesz żałować! "Co najczęściej zakłada kobieta? Kobieta najczęściej zakłada, że facet się domyśli." Książka jest napisana z totalnym luzem i humorem. A fabuła książki jest bardzo ciekawa, mamy do czynienia z dwiema zagadkami. Pierwsza dotyczy Krzysztofa Strzeleckiego, który zostaje oskarżony o zgwałcenie prostytutki. Tak, tak wiem jak to brzmi, ale cóż poradzić, różne sytuacje się ludziom zdarzają. Niektórzy szukają wszędzie miłości ???? Jednak czy oskarżenie okaże się prawdziwe? Czy może jest to tylko po to, aby łatwiej się pozbyć kolegi z pracy? Proces ten jest wyjaśniany, do tego czasu Krzysiek zostaje zawieszony, czyli wybiera się na przymusowy urlop. Kolejną poruszoną sprawą jest zaginięcie 18-letniej bratanicy Zośki. Jak już wiesz z opisu, że Krzysiek ma bardzo dużo wolnego czasu, zostaje zaangażowany w poszukiwanie bratanicy. Gdy pierwszy raz spotyka się z Zośką aby omówić sprawę, dostrzegamy, że Ci dwoje są zupełnym przeciwieństwem siebie. Myślałam, że ten biedny chłopak wyjdzie z siebie ???? Ale małymi kroczkami, kiedy spotykają się na analizowaniu, poszukiwaniu otwierają się bardziej na siebie. Chociaż Zośka jest typem kobiety, która mówi co myśli, nie owija w bawełnę, no i oczywiście nie ma dla niej rzeczy nie możliwej. Za to Strzelecki, staje się ????. Zośka jest uosobieniem silne, niezależnej kobiety. Zawód, który wykonuje jest powiązany z jej charakterem. Pani mecenas - piękna, mądra i na dodatek inteligentna. Czy Krzysiek może być w typie Zośki? Albo Zośka w typie Krzyśka? Czy mogą stać się razem silni, by pokonać te dwie sprawy? Książkę czyta się ekspresowo, zastosowany styl pisania, humor...no wszystko co w niej jest mogę ocenić 10/10.