Mój szef

Czy mieliście kiedykolwiek do czynienia z szefem tak poukładanym, tak perfekcyjnym, jakby był zupełnie z innego świata? Ja też nie, ale takiego zaszczytu dostąpiła główna bohaterka książki - Maria. I omal nie zapłaciła za dobrze płatną posadę załamaniem nerwowym. Nasz sztywny Jan kompletnie nie zna się na żartach, nie wyczuwa ironii, ma manię czystości i dostaje bzika za najmniejsze spóźnienie. Punktualność to w pewnym sensie jego hobby, ponieważ w wolnych chwilach jest zegarmistrzem, który wykupuje zepsute, najlepiej wiekowe cacka i oddaje się ich naprawie. Nie, to jeszcze nie koniec. Wyobraź sobie, że masz ochotę wyrwać się ze swojej willi i spędzić miłe chwile w ciszy w malowniczym miasteczku. Oczywiście jesteś tak bogaty, że możesz sobie pozwolić na posiadanie w owej mieścinie swojego domu. Tylko czy wyglądałby on identycznie jak ten, który właśnie opuściłeś by odpocząć? U naszego Janeczka owszem. Mało tego, on nie widzi w tym niczego nadzwyczajnego! Książka jest napisana lekkim i przyjemnym językiem, gdybym jednak miała się doczepić to momentami przeszkadzał nadmiar wulgaryzmów, ale rozumiem Maryśkę i jej nerwy, pewnie ja także raz na jakiś czas rzuciłabym mięsem. Sceny z Karolem moim zdaniem za bardzo obrzydliwie opisane i miałam też problem z wątkiem dotyczącym rodziców, niemniej nie wpływa to mocno na moją ocenę. Wiadomo wszem i wobec, że każdemu czytelnikowi się nie dogodzi (i nie warto nawet próbować), także nie będę się na te tematy rozpisywać. Zachowanie oraz sposób bycia Jana ma swoje uzasadnienie, które nie wszyscy dostrzegą od razu. Ja mimo, iż "zdiagnozowałam" bohatera dość szybko (tutaj należałoby podziękować mojej Pani Doktor od psychologii klinicznej) nadal świetnie się bawiłam czytając ich losy i czekałam jak na szpilkach kiedy zostanie to powiedziane wprost, a nasza Marysia zrozumie dlaczego Jan to Jan. Scena przeprosin chwyci za serce niejedną kobietę. Tak się zastanawiałam czy było mi dane czytać pozycje, w której bohater borykałby się z takim problemem - nie wydaje mi się. Dlatego chciałabym pogratulować pomysłu na książkę autorce i podziękować za nią. Takich książek nie ma, poruszanie tematów, które są trudne i być może nie wszystkim znane w tak świetny sposób to (moim skromnym zdaniem) talent. Jeśli szukasz nietuzinkowego romansu, przy którym będziesz się śmiała na głos, płakała i denerwowała - to jest pozycja dla ciebie. Polecam samej ocenić i się przekonać! :)

Przyszła pora na recenzję książki, która zyskuje coraz więcej pozytywnych opinii szturmując listy bestsellerów Empika. Po sukcesie obu części „Niezdobytej” Melissa Darwood poszła o krok dalej, materializując i poszerzając świąteczne opowiadanie, które napisała dla swoich czytelniczek. Było pikanie, ciekawie, lekko zadziornie i niezrozumiale dla głównej bohaterki, wszystko to, co przyciąga spragnione emocji kobiety. Bardzo się ucieszyłam, kiedy udało się nie tylko rozbudować tą opowieść, ale także ofiarować ją czytelnikom w formie namacalnej, zapach nowiutkiej książki, to jest to! Główną bohaterką książki pod tytułem Mój szef” jest Maria Gabara, młoda kobieta, która pracuje w korporacji na stanowisku starszego specjalisty, jednak skrycie marzy o tym, aby odciąć się od tego i zacząć pracować na własny rachunek. Wykonuje wiele analizy, skrupulatnie wypełnia skomplikowane tabele, zestawienia i uwija się przy tym jak pracowita mróweczka. Poznając otoczenie dostrzega, że jej szef jest nieco inny, zupełnie, jakby został pobawiony uczuć, emocji, jakichkolwiek przejawów człowieczeństwa. Chociaż jest w swojej pracy bardzo dobra, nie jest z niej w pełni zadowolona, chciałaby ją zmienić i stara się o tym pamiętać skrupulatnie. Nie chce podpaść Janowi, jednak jest to trudne, kiedy ma się „kalkulator zamiast serca”, a emotikony stanowią tylko znaki na klawiaturze. Nawias to nawias, a dwukropek można postawić w zdaniu, dlaczego więc Maria użyła ich obok siebie? Jestem przekonana, że to Janowi spędziło sen z powiek. Bohaterom trudno jest się ze sobą dogadać, nie potrafi zrozumieć swojego szefa i jego decyzje i zachowanie sprawia, że coraz gorzej, a jednocześnie humorystycznie o nim myśli. Czy wspólnie spędzona noc w windzie sprawi, że Maria spojrzy na niego inaczej? „Mój szef” można zakwalifikować, jako romans biurowym, mam wrażenie, że ostatnio sporo książek o tej tematyce wychodzi na rynek, co daje szanse poznania ciekawych bohaterów i historii, które mają nam do przekazania. Znając książki Melissy Darwood wiedziałam, że czytając opowieść o kolejnych bohaterach spotkam się z czymś więcej niż romansem. Książka tej autorki ma drugie dno, nie wszystko jest tak jak z góry można założyć. Trzeba mieć oczy szeroko otwarte i samemu spróbować rozeznać się w sytuacji. Jan nie jest zwyczajnym szefem o ogromnej powściągliwości, za jego postawą kryje się znacznie więcej, mnie udało się rozszyfrować, co to mogło być, jestem jednak ciekawa, czy Wam się to uda. Maria jest niezwykle zabawną kobietą, jej riposty są fenomenalne, w spotkaniu z Janem, jednak ten mężczyzna da jej popalić, nie tylko w pracy, ale także w życiu erotycznym. „Mój szef” jest książką, która erotycznie, ale także romantycznie rozpala zmysły, pragnienia i wyobraźnię, porywa czytelnika w swoje strony nie pozwalając mu je odłożyć i uciec. Książka nie tylko wzrusza, ale także ukazuje, jak bywamy zapatrzeni, przesiąknięci stereotypowym myśleniem, zamknięci w pewien sposób na drugiego człowieka. Mam nadzieję, że „Mój szef” rozbudzi nas do spojrzenia nieco inaczej na drugiego człowieka i nie ocenianiu go, bo nie wiemy o nim tak naprawdę zbyt wiele.