Sięgając po książkę "Zagubieni w Neapolu" myślałam, że będzie to jeden z tych ckliwych romansów, za którymi, prawdę mówiąc, nie bardzo przepadam. Książka okazała się być jednak czymś zupełnie innym niż przypuszczałam. Autorka Heddi Goodrich stworzyła tutaj przepiękną, tajemniczą, klimatyczną i intrygującą opowieść, która wzbudza wiele emocji. Główna bohaterka książki to Amerykanka, która do Neapolu przyjechała na studia. Miasto ją fascynuje, bardzo szybko się w nim zadamawia i poznaje wielu ludzi. Poznaje też Włocha o imieniu Pietro, w którym się zakochuje. Z wzajemnością oczywiście. Ale czy oby na pewno wszystko ułoży się tak szczęśliwie, jakby to się mogło wydawać? Autorka w tej opowieści przedstawiła swoją własną historię oraz historie swoich przyjaciół. To osobista wycieczka do Neapolu, na którą zabiera nas Heddi Goodrich, do miasta, które potrafiło zmienić życie każdego z bohaterów tej magicznej i wciągającej opowieści. Język, z którym mamy do czynienia w książce jest naprawdę piękny, a styl, jakim posługuje się autorka dość specyficzny, ale dodający lekturze uroku i delikatności. No i te opisy miasta - coś wspaniałego! Czytając, czujemy się, jakbyśmy tam byli. "Zagubieni w Neapolu" to nie jest typowy romans. Jest to bardziej opowieść o ludziach, o targających nimi uczuciach, jak na dłoni mamy przestawioną tutaj ich psychikę, a bardzo powolna akcja powieści pozwala na dogłębne jej przeanalizowanie i zrozumienie. Jeśli więc sięgając po tę książkę nastawiacie się na burzliwe miłosne akcje i tego typu rzeczy, to bardzo się rozczarujecie. To książka, przy której można się zamyślić i wyciszyć, a wszystko to w czarującym i subtelnym klimacie włoskiego miasta.