LO-FI Stories

Michał Jacaszek to twórca muzyki elektronicznej i elektro-akustycznej, który w ciągu kilku lat zdobył duży rozgłos i uznanie nie tylko w Polsce ale także na świecie. Jego ostatnia płyta "Treny" była na szczycie wielu podsumowań płyt roku 2008, a sam Jacaszek był nominowany min. do Paszportów Polityki.
Na wznowionej właśnie płycie "Lo-Fi Stories" z 2004 roku Jacaszek łączy bardzo zgrabnie akustyczne instrumenty z elektroniką i samplami ze starych winyli z polskimi bajkami, podając je czasem w estetyce absurdu, kojarzącej się z The Residents, a czasem za pomocą technik używanych przez hip-hopowców...
Ta płyta idealnie pasuje do przewrotnego hasła GUSSTAFF REC: "muzyka (nie)potrzebna". Bo to esencja tej "nie-potrzebności", bo to muzyka dla dużych i małych, dla dorosłych i dzieci, dla grubych i chudych, dla wierzących i ateistów, dla wrażliwych i dla nihilistów... Muzyka nowoczesna i tradycyjna zarazem, trudna i łatwa...
Debiuty dźwiekowe Michała Jacaszka (nie licząc licealnych inicjatyw okołopunkowych) to muzyka ilustrująca poezję. Od 1997 działał w studenckim radiu SFERA w Toruniu i realizował tam stały program, gdzie do recytowanej poezji (głównie kolegów poetów) podkładał zrobioną przez siebie muzykę. Powstawały ciekawe formy, będące czymś więcej niż recytacją na tle muzyki. Tamte czasy dokumentują dwie płyty "Waldemar Ślefarski - wiersze zmieszane 1996-99" i "Rocznik dżwiękowy". Pierwsze to trochę nihilistyczna poezja kolegi Jacaszka, druga to utwory różnych poetów, młodych i starych ułożone według pór roku. Płyty powielane były oczywiście własnym sumptem. W związku z powyższą działalnością miał miejsce także szereg koncertów: w Gdańsku, Toruniu i Olsztynie. Były to wieczory autorskie, promocje czasopism literackich i na te okazję konstruowali zawsze osobny program dźwiękowo poetycki (różne składy instrumentalistów, różne klimaty muzyczne).
Potem nastąpiła współpraca z Miłką Malzahn. Miłka pisze i śpiewa swoje teksty - z Michałem zrealizowała w 2000 roku projekt "MAPA", a w 2005 roku ukazała się wspólna ich płyta "Sequel".
W międzyczasie Michał rozpoczął poszukiwania w kierunku "bajek" - coś co od dawna chodziło mu po głowie - zrobić kawałki które byłyby takimi bajeczkami - mikroopowieściami , nawiązującymi trochę do starych bajek na winylach, trochę do współczesnych kierunków muzycznych: słowem taka ilustracja własnego umysłowego świata w skali 1:100 000 000. Tu zaczęło się od występów na żywo: m.in. na festiwalu teatralnym KLAMRA, na festiwalu Majowy Buum Poetycki... Jacaszek nagrał to potem wszystko jeszcze raz w studio i nazwał LO FI Stories. Sam nagrywał większośc instrumentów (gitara, skrzypce, perkusjonalia, syntezatory, gramofonowe skrecze...) i sam poddał je obróbce elektronicznej.