W naszym kraju jest 120 parków krajobrazowych, które zajmują 8% powierzchni. Dysponują one znacznym potencjałem przyrodniczym, krajobrazowym, kulturowym i historycznym. Potencjał ten jest dobrem ogólnonarodowym. Tworzy on swoiście pojmowany kapitał przyrodniczy i krajobrazowy. Dlatego parki krajobrazowe powinny być przedmiotem większego zainteresowania władz różnych szczebli. Tymczasem z badań wynika, że ten potencjał nie jest należycie wykorzystywany, a w zarządzaniu parkami krajobrazowymi występuje wiele barier, które uniemożliwiają im prawidłowe funkcjonowanie. W książce, która jest efektem wspólnego wysiłku naukowców i praktyków z kilku ośrodków akademickich w Polsce, zanalizowano te bariery i przedstawiono wnioski mające na celu poprawę sprawności funkcjonowania parków krajobrazowych. Książka jest adresowana przede wszystkim do władz różnych szczebli odpowiedzialnych za funkcjonowanie parków krajobrazowych, a także do organizacji ekologicznych. Powinni z niej również skorzystać praktycy związani z ochroną środowiska, pracownicy nauki i studenci wyższych uczelni o profilu ekologicznym, osoby studiujące geografię, turystykę, krajoznawstwo, zarządzanie oraz ci wszyscy, którzy interesują się zagadnieniami ochrony przyrody i krajobrazu.