- Strona główna
- »
- Książki
- »
- Dla młodzieży
- »
- Dla młodzieży pozostałe
- »
- Szamanka od umarlaków
Szamanka od umarlaków
Wydawnictwo: Grupa Wydawnicza Foksal
Kategoria: Dla młodzieży pozostałe
Informacja o produkcie
- Nr katalogowy:
- MR07680048
- Okładka:
- Miękka
- Data Premiery:
- 2017-08-17
- Liczba stron:
- 416
- ISBN:
- 978-83-280-4523-1
- EAN:
- 9788328045231
Opis
Bycie medium to nie zawsze łatwa rzecz…
Ida Brzezińska urodziła się w magicznej rodzinie. Sama posiada zdolność porozumiewania się z duchami zmarłych, jednak wcale nie jest tym zachwycona…
Przygotujcie się na solidną dawkę znakomitego humoru, oto nowe wydanie kultowej powieści fantasy Martyny Raduchowskiej!
product__options
-
-
-18%45,98 zł
56,00 zł -
-
-36%28,93 zł
44,90 zł -
-18%13,72 zł
16,72 zł
„Tymczasem pech nie spał. Nigdy nie śpi. Pech cierpi na bezsenność oraz pracoholizm”, czyli spotkanie bliskiego stopnia z umarłymi.
Kto by pomyślał, że potomkini wielkiego rodu czarodziejów, wróżbitów i telepatów zbuntuje się wobec rodzinnej tradycji… Ida Brzezińska ma osiemnaście lat i uważa magię za stek bzdur. Jak sama twierdzi, taka z niej czarownica, jak z koziego zadka waltornia. Jedyne, o czym Ida marzy, to spokojne życie młodej dziewczyny: wymarzone studia psychologiczne na Uniwersytecie Wrocławskim, mieszkanie w akademiku, poznawanie świata… Niestety przeszkadzają jej w tym pojawiające się ni stąd, ni zowąd trupy. Widzenie zmarłych i przewidywanie śmierci ludzi żyjących to magiczny dar, długo poszukiwany przez rodziców Idy. Nie jest łatwo być medium… a dodatkowo Ida ma prawdziwego Pecha!
Jestem wielką fanką serialu Supernatural i uwielbiam wszystko, co jest nadnaturalne. Demony, wiedźmy, duchy – uwielbiam takie klimaty. Dlatego Szamanka od umarlaków idealnie wpasowała się w moje gusta. Już od pierwszych stron wiedziałam, że książka spodoba mi się. Skąd? Martyna Raduchowska ma genialny styl i, mimo że w książce jest dużo opisów, to czyta się je z przyjemnością (a ja nie lubię opisów i często je omijam, ale tutaj nie zdarzyło mi się to). Książkę czyta się błyskawicznie dzięki tak dobrej narracji. Nie ukrywam, że kilka razy parsknęłam śmiechem.
Ida jest bardzo ciekawą postacią. W Szamance od umarlaków poznajemy ją i obserwujemy, jak próbuje dostosować się do roli, której niestety nie uniknie. Ida nigdy nie chciała zajmować się magią i przez dość długo stara się ignorować swoje zdolności. Oczywiście, nie udaje jej się to zbyt długo. I tutaj na scenę wkracza ciotka Idy, Tekla. Uwielbiam dialogi pomiędzy Idą a Teklą. Genialne są – pełne sarkazmu i ironii, umiejące rozbawić.
Jak dobrze, że kolejne tomy mam u siebie. Najnowsza część będzie miała premierę 30 października, a ja teraz zabieram się za Demona Luster (drugi tom). Jestem ciekawa jak rozwiną się relację z WON-em. No i postać Kruchego jest intrygująca.
Martyna Raduchowska stworzyła oryginalny świat pełen magii, który spodoba się wielbicielom fantastyki. Swoim stylem przypomina mi trochę Martę Kisiel (która także napisała polecajkę do tej książki). Lekki i przyjemny język sprawia, że strony przekręca się z przyjemnością.
przez-zamrozone-okulary
„Medium ma w życiu przerąbane. Medium, które nie chce być medium, ma przerąbane w dwójnasób. Medium nieposiadające za grosz powołania i w dodatku nieprzepadające za duchami... no cóż. Marzenia o lekkim, spokojnym życiu może wsadzić sobie w ...w buty”.
Główną bohaterką jest młodziutka dziewczyna, Ida Brzezińska, rezolutna studentka psychologii. Co ciekawe nie przepada za swoją rodziną, nie jest z tych dziewczątek, które przesiadują cale dnie u mamusi na ploteczkach. Jeśli szukacie takiej bohaterki, w „Szamance od umarlaków” z pewnością jej nie spotkacie. Ida poniekąd ucieka od tego, co sprowadziły na nią geny, których nie potrafi zaakceptować. Wyrusza do zatłoczonego Wrocławia, by rozpocząć nowe życie, z dala od oczekiwań rodziców i daru, którego nie potrafi zaakceptować.
„Czy jeszcze do ciebie nie dotarło, że wpadłaś jak śliwka w gnój?”.
Drzemiąca w ciele dziewczyny magia, nie jest tym, czego potrzebuje, pragnie, ani akceptuje. Niestety w życiu bywa tak, że nie można dostać wszystkiego, czego się chce. Dar, który posiada nie zniknie, kiedy odseparuje się od rodziny, zmieni miejsce zamieszkania, ani przyzna, że tego nie chce. Ida chciała być niczym niewyróżniającą się osobą, taką szarą jednostką spośród wielu zamieszkującą akademik. Wkrótce się przekonuje ma własnej skórze, że chcieć to nie znaczy móc.
„Raz kozie śmierć, raz duszy niebyt”.
Ida jako szamanka jest odpowiedzialna za przeprowadzanie dusz na drugą stronę, aby mogły zaznać spokój. Oglądanie nieboszczyków w najmniej oczekiwanych chwilach bywa frustrujące, jak sobie z tym radzić, zwłaszcza, kiedy jest się tak młodym i zagubionym? Czy bohaterka będzie do końca unikała swojego przeznaczenia, czy chwyci byka za rogi kiedy Pech nie odpuszcza? Przewidywanie śmierci, nagłe wizje, dusze w pokoju w akademiku, otwierające się tajemnicze portale, to wszystko spada na naszą bohaterkę, która przecież musi studiować i poznać nowych przyjaciół. Jak jej się to powiedzie?
„Szamanka od umarlaków” to debiutancka powieść Martyny Rduchowskiej, która została wznowiona, otulona piękną grafiką. Historia Idy bardzo mi się podobała, postać młodej zagubionej życiowo i dorastającej studentki przypadła mi do gustu. Pech wydawał się jej powietrzem, dzięki czemu wpadała w nieoczekiwane problemy, które czasem mogą ją przerastać. Ida jest medium, z biegiem czasu na pewno sobie poradzi! Fabuła jest dynamiczna i warta poznania.
Coś nowego i mrocznego
Od dawna chciałam tą książkę przeczytać. Premiera drugiego tomu zmotywowała mnie do tego. Tylko z tą pozycją mam podobny problem jak z Dożywociem. Z jednej strony podobał mi się pomysł i poprowadzenie akcji, ale nie pasował mi styl autorki. Historia jest naprawdę ciekawa, duchy, zjawy, szamanki, wywoływanie duchów czy wspomnienie banshee. To jest fajne. Dziewczyna, która nie akceptuje swoich zdolności i nie chce ich ćwiczyć tak samo i ciotka, która skrywa mnóstwo tajemnic. Autorka miała świetny pomysł i bardzo dobrze go wykorzystała. Polscy autorzy mają coraz lepsze pomysły na książki i warto ich docenić.
"Medium ma w życiu przerąbane. Medium, które nie chce być medium, ma przerąbane w dwójnasób. Medium nieposiadające za grosz powołania i w dodatku nieprzepadające za duchami... no cóż. Marzenia o lekkim, spokojnym życiu może wsadzić sobie w ...w buty."
Bohaterowie również nie byli źli. Ida to twarda dziewczyna, która zawzięcie walczy ze swoim przeznaczeniem. Ma swoje do powiedzenia i nie kryje się z tym. Ma cięty język i głośno mówi to, co myśli. Bardzo ją przez to polubiłam i była świetnym narratorem. Ciotka Tekla również. Miała swoje tajemnice, ale chciała wyszkolić Idę jak najlepiej. Była naprawdę zabawna i mądra. Szkoda że nie było jej aż tak dużo w powieści.
Za to styl autorki mi średnio pasował. Brakowało mi tej lekkości. Momentami miałam problem ze zrozumieniem co przed chwilą przeczytałam i musiała to powtarzać. To działało mi czasami na nerwy. Niektóre wydarzenia działały się tak nieoczekiwanie i nagle, że nie zdążyłam zareagować i nie wiedziałam co się właśnie zadziało. Nie mam pojęcia czy to moja wina, czy autorka miała właśnie taki pomysł.
"Czy jeszcze do ciebie nie dotarło, że wpadłaś jak śliwka w gnój?"
Podsumowując Szamanka od umarlaków nie jest złą powieścią. Wkręciłam się w nią i chętnie poznam kontynuację. Końcówka sprawiła, że nie mogłam uwierzyć z takiego rozwoju i już nie mogę się doczekać aż poznam rozwiązanie całej sytuacji. Dlatego, jeżeli macie ochotę na dobrą polską fantastykę, to ta powieść będzie bardzo dobrym wyborem.
Recenzja zokladki blogspot co uk
Jestem okładkową sroką, więc pierwsze co rzuciło mi sie w oczy to to, że książka prezentuje się lepiej niż na zdjęciach - wygląda bardzo przyjemnie, klimatycznie i dobrze oddaje zawartość.
Ida ma 19 lat i jest typową nastolatką... stop, zaraz, a nie ! Ona marzy o tym żeby żyć jak typowa nastolatka. Po prostu chce studiować, mieszkać w akademiku, trochę poimprezować, ale Pech sprawił, że tak nie będzie. Pech pisze przez duże " P " , bo przyczepił się naszej bohaterki na dobre i często zawiera głos w książce, a to taki smaczek, który dodaje uroki i podkręca czasami wisielczy humor książki.
No dobra, więc nasza bohaterka marzy o prostym, zwyczajnym, szarym życiu, a czemu nie może tak żyć ? Oj ... sporo tego.
Po pierwsze pochodzenie - jest z rodziny czarodziejów, ale sama uważa, że jest nie magiczna i w sumie racja, bo Ida jest medium, chociaż na początku nie zdaje sobie z tego sprawy.
Po drugie i najważniejsze - widzi zmarłych i ma wizje, a zmarli często sie jej czepiają i nie dają jej normalnie funkcjonować.
Rodzicie zamiast na studia chcą wysłać ją do Ciotki Tekli, żeby ta ją podszkoliła, ale Ida ma charakterek, więc ucieka do Wrocławia, lokuje sie w akademiku i próbuje zacząć studiować. Już od początku wszytko idzie nie tak... Okazuje się, że bez ochrony którą zapewniał jej dom, do Idy lgną zmarli jak muchy do ( heh ) sami wiecie czego, więc Ida żęby nie zwariować i tak musisz zamieszkać z Teklą, która ją będzie szkolić i uczyć przyćmiewać światło, które przyciąga zmarłych. Okazuję sie, że ida jest Szamanką od umarlaków. Widzi duchy i jej zadaniem jest przeprawianie ich do świata zmarłych, jest takim Haronem i tak to się mniej-więcej zaczyna.
Ida jest buntowniczką i to czuć w jej sposobie bycia i sceptycznym nastawieniu do losu, który nie idzie jej na rękę. Konwersacje między postaciami są nasączone zabawną ironią i sarkazmem, co zapewnia książce humor, a co do humoru jest go tu sporo i takiego czarnego, ale lekkiego, co mi przypadło bardzo do gustu.
Książka ocieka ciekawymi postaciami, magią, duchami, egzorcyzmami, truposzami, demonami i wszystkim co jest paranormalne. Styl pisarki jest lekki i przyjemny, chociaż brakowało mi w fabule takiego " Woow ", ale to pierwsza część, więc może ma ona nas zapoznać dopiero ze światem, który
przedstawia autorka. więc jestem ciekawy co przyniesie drugi tom, a pierwszy przypadł mi do gustu, a czas spędzony z lekturą był przyjemny.
Podsumowując dostałem lekką młodzieżową fantastykę, która oderwała mnie od rzeczywistości i była przyjemną przygodą. Książka całkowicie usatysfakcjonowała moje oczekiwania.
Tekst pochodzi z bloga Amanda Says
Napiszę krótko - Ida ma w nosie magię. Chce wreszcie wyrwać się z domu, zacząć studiować psychologię i żyć pełnią studenckiego życia. Jednak jak tu cieszyć się życiem, gdy już pierwszego dnia w akademiku widzi ducha zmarłej studentki, a kolejni zmarli ciągną do niej jak na promocję przyborów szkolnych w Biedronce. Nie pozostaje jej nic innego, jak zacząć pobierać lekcje u ciotki, która również jest medium. Przygód przy tym będzie mnóstwo, jednak jeśli ktoś myśli, że po zakończeniu szkolenia nadejdzie spokój, jest w błędzie. Zabawa dopiero się zaczyna!
IDA, TEKLA I RESZTA FERAJNY, CZYLI O BOHATERACH SŁÓW KILKA
Nasza Ida, jak na młode dziewczę przystało, przechodzi okres buntu. Nie chce mieć nic wspólnego z magią, która w jej rodzinie jest od pokoleń. Trochę sarkastyczna, trochę zabawna, ciekawska i ani trochę niezainteresowana pogaduszkami ze zmarłymi, co podobno czyni ją idealną kandydatką na medium. I chociaż jest postacią ciekawą, to o wiele bardziej bawiła mnie postać ciotki Tekli, której całe zwariowane jestestwo sprawiało, że się uśmiechałam. Niezwykle nietypowa postać i zdecydowanie pomysłowa. Poza tym, pojawiła się też cała gama różnych umarlaków, przyszłych umarlaków, duchów i innych szalonych bohaterów, z uroczym Gryzakiem na czele. Może nie były to specjalnie złożone postacie, jednak mimo wszystko ciekawie urozmaicały historię.
HUMOR
No właśnie, bo nie duchy, nie szkolenie na szamankę od umarlaków i poszczególne przygody, a właśnie humor czyni tę książkę tak miłą w lekturze. Zabawne dialogi, zwłaszcza pomiędzy Idą, a jej ciotką niejednokrotnie przywoływały na moją twarz uśmiech. Wszelakie perypetie młodego medium, chociaż z demonami i śmiercią w tle, to jednak były przedstawione w tak lekki sposób, że zapomnijcie o strachu - będziecie się za to dobrze bawić. Coś czuję, że w dalszych częściach tej historii tego humoru także będzie pod dostatkiem, bo zakończenie zapowiada, że przed bohaterką jeszcze ogrom przygód!
STRUKTURA
Książka podzielona jest na kilka dłuższych rozdziałów, które swoimi tytułami nieco podpowiadają nam, czego możemy się w nich spodziewać. Dodatkowo, opowieść ozdobiona jest kilkoma genialnymi rysunkami, które pomagają nam wyobrazić sobie niektóre wydarzenia. Autorce należy się też ogromny plus za trzecioosobową narrację, poprowadzoną niezwykle lekkim i przyjemnym w odbiorze piórem. Wszystko to sprawia, że książkę czytało się szybko i bez większych zgrzytów.
PODSUMOWUJĄC
Szamanka od umarlaków to niezwykle przyjemna i zabawna historia o niesfornej dziewczynie, która musi sobie poradzić z darem bycia medium. Książka idealna na spędzenie miłego wieczoru, bo chociaż pojawiają się tam duchy, to jednak nie ma mowy o strachu. Przyznam też, że trochę żałuję, że nie przeczytałam tej książki w pierwszym wydaniu, będąc nieco młodszą, bo sądzę, że wtedy jeszcze bardziej cieszyłabym się lekturą. Nie odmówię sobie jednak poznania dalszych losów Idy, bo coś czuję, że w kolejnych tomach będzie się działo jeszcze więcej.
Komu polecam? Wszystkim tym, którzy potrzebują czegoś lekkiego na poprawienie humoru - Szamanka powinna się sprawdzić!
Gdy nieżywi wciąż za Tobą łażą...
Bohaterka powieści jest zdesperowana, by wyrwać się z domu i zacząć żyć po swojemu, ale nie jest to prosta sprawa. Sam fakt, iż nie dysponuje magiczną mocą, stanowi swego rodzaju skandal. Dziewczyna widzi w tym jednak swą szansę na ucieczkę do innego miasta i podjęcie studiów. Kiedy już wydaje się, że rodzice wreszcie pogodzili się z jej wyborem, odkrywa podstęp - tak naprawdę chcą wysłać ją na szkolenie do jakiejś ciotki, której nigdy wcześniej nie widziała. Ida łatwo się nie podda, gotowa walczyć o marzenia. W tym przypadku nie ma jednak szans - nie tylko ze względu na spisek rodzinny, ale również dlatego, że wciąż prześladuje ją Pech.
Muszę przyznać, że Idę ogromnie polubiłam. Okazała się zabawną, inteligentną i waleczną dziewczyną, gotową pokonać wszelkie przeciwności na drodze do upragnionego celu. Prześladowana jednocześnie przez Pech, nieco nieporadna i zagubiona w nowych okolicznościach, stała się bardziej realna, ciekawsza, bliższa mojemu czytelniczemu sercu. Choć uparta i zdeterminowana, nie jest jednak nieustraszona, co to, to nie! Ida się boi i to boi się bardzo. Momentami przerażenie ją wręcz paraliżuje. No ale to przecież normalne. Kto z nas reagowałby inaczej, gdyby łaziły za nim umarlaki (zwłaszcza obficie krwawiący i... niekompletni)? Z biegiem czasu polubiłam nawet Teklę. Razem z Idą stworzyły ciekawy i, wbrew pozorom, całkiem zgrany duet.
Poczucie humoru autorki, widoczne zwłaszcza w oryginalnych dialogach, podbiło moje serce. Także jej styl pisania bardzo przypadł mi do gustu. Nie było przestojów akcji ani przydługich opisów, a książkę czytało mi się szybko i lekko, dosłownie ją pochłonęłam. Mam też dobre wieści dla osób, którym wątki miłosne już się przejadły - tutaj w ogóle go nie ma, więc możecie śmiało po nią sięgać ;) Moje oczekiwania zostały zaspokojone i czekam na więcej. Polecam :)
Za egzemplarz recenzencki gorąco dziękuję Wydawnictwu Uroboros :)