Uberjam Deux

John Scofield to artysta wymykający się jednoznacznym klasyfikacjom. Taka jest jego gra - niezależnie od gatunku (czy to jazz, blues, rock czy jakikolwiek inny rodzaj muzyki) w każdym artysta czuje się swobodnie, co pokazuje jego ostatnia płyta Überjam Deux. Płyta jest późnym dzieckiem idei, która narodziła się dziesięć lat temu po sukcesie płyty Überjam (Grammy, 2002). Ci, którzy polubili Überjam, nie będą rozczarowani obecną kontynuacją. Jak mówi artysta: "Korzystaliśmy z wszystkich możliwych stylistyk, choć dominują tam rytmy taneczne. Można powiedzieć, że jest to coś jakby muzyka afrykańska w rozproszeniu. Jest i Rhytm and Blues, Afro-beat, reggae i house, ale zawsze w funkowym wydaniu. Niektóre utwory rodziły się długo, powstawały w czasie dziesięciu lat. Avi Bortnick pracował nad niektórymi pomysłami już od jakiegoś czasu. My je ostatecznie wzięliśmy i rozwinęliśmy do postaci, w której brzmią na płycie. Boogie Stupid to mój ulubiony numer, symbolizuje cały projekt. Avi napisał sekcję boogie, a ja dodałem od siebie sekcje melodyczne. Endless Summer powstało podczas prób. W studio, gdzie pracowaliśmy, wisiał plakat Australii ze sportowcem surfującym po ogromnych falach. Jak głosił napis umieszczony poniżej - wieczne, niekończące się lato ("endless summer"). Wszyscy zgodnie orzekliśmy, że świetnie pasuje do pozytywnego wydźwięku tej piosenki. Al Green Song to inny przykład, którego podstawową wersję opracował Avi. Ja tylko rozwinąłem jego wstępne pomysły. Nie myśleliśmy nad lepszym tytułem, bo w całości utwór ten pozostaje pod wpływem brzmienia płyt Willie Mitchella wydanych w Al Green. John Medeski zagrał na nim na organach, co dodatkowo przypomniało tamte dokonania. Cracked Ice to moja melodia i rytm Aviego. On jest jednym z najlepszych gitarzystów, z którymi kiedykolwiek przyszło mi grać. Rytmy R&B to jego specjalność. Są tam też dwa utwory oparte na afrobicie - Camelus i Snake Dance. Różnią się od pozostałych utworów w sposób znaczący. Znać na nich fascynacje Aviego muzyką nigeryjską i zachodnioafrykańską. Ja byłem po raz kolejny odpowiedzialny za warstwę melodyczną". "Muzyka na Überjam Deux reprezentuje style, w których czuję się najlepiej. Zaczynałem czterdzieści lat temu jako artysta jazzrockowy, a ta muzyka, co fascynujące, wciąż się rozwija. Zawsze byłem zainteresowany łączeniem jazzu z innymi stylami, zwłaszcza z innymi wzorami rytmicznymi. Rozwinęło się to dzięki mojej współpracy z Milesem Daviesem. Fuzja stylów i gatunków to cecha charakterystyczna mojego pokolenia!" Magia tej płyty wynika z połączenia R&B z jazzowo brzmiącą gitarą Johna Scofielda, dzięki czemu Überjam Deux daje przykład połączenia, którego nie spotkamy na innych płytach innych artystów.